żurawie

żurawie (język polski)

przedstawiciel żurawi (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. ornit. Gruidae Vigors, rodzina ptaków z rzędu żurawiowych; zob. też żurawie (ptaki) w Wikipedii

(1.2) syst. ornit. Gruinae Vigors, podrodzina ptaków z rodziny żurawi (1.1); zob. też żurawie (podrodzina) w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: żuraw

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	żurawie
dopełniacz	żurawi
celownik	żurawiom
biernik	żurawie
narzędnik	żurawiami
miejscownik	żurawiach
wołacz	żurawie

przykłady:

(1.1) Do rodziny żurawi należą m.in. koronniki.

(1.2) Do podrodziny żurawi należą gatunki występujące również w Australazji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) żurawie występują / gniazdują • wymarłe żurawie

synonimy:

(1.1) żurawiowate, żurawie właściwe

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

(1.2) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) koronniki

(1.2) żuraw biały

wyrazy pokrewne:

rzecz. żuraw mzw/mrz, żurawię n, żurawiowe lm nmos

przym. żurawi, żurawiowaty, żurawiowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. żuraw + -e

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

źródła: