Przejdź do zawartości

żonaty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

żonaty (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i, IPA: [ʒɔ̃ˈnatɨ], AS: [žõnaty], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zwykle o mężczyźnie: mający żonę

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) mężczyzna, który ma żonę
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikżonatyżonatażonateżonaciżonate
dopełniaczżonategożonatejżonategożonatych
celownikżonatemużonatejżonatemużonatym
biernikżonategożonatyżonatążonateżonatychżonate
narzędnikżonatymżonatążonatymżonatymi
miejscownikżonatymżonatejżonatymżonatych
wołaczżonatyżonatażonateżonaciżonate
 nie stopniuje się
(2.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikżonatyżonaci
dopełniaczżonategożonatych
celownikżonatemużonatym
biernikżonategożonatych
narzędnikżonatymżonatymi
miejscownikżonatymżonatych
wołaczżonatyżonaci
przykłady:
(1.1) Chociaż nie jest żonaty, ma już dwoje dzieci.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(2.1) kawaler, wdowiec, rozwodnik, singiel
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żona, żoneczka, żonusia
przym. żonin, żoniny
czas. żenić/żenić się
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. żona, pol. żenić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=żonaty&oldid=8443917”