łapanka

łapanka (język polski)

łapanka (1.1)

wymowa:

​, IPA: [waˈpãnka], AS: [u̯apãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. akcja zatrzymywania większej liczby przypadkowych osób w czasie drugiej wojny światowej; zob. też łapanka w Wikipedii

(1.2) pot. żart. przyjmowanie do pracy przypadkowych ludzi, bez stawiania im specjalnych wymagań

(1.3) pot. żart. werbowanie kogoś do prac, których nikt nie chce wykonywać

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łapanka	łapanki
dopełniacz	łapanki	łapanek
celownik	łapance	łapankom
biernik	łapankę	łapanki
narzędnik	łapanką	łapankami
miejscownik	łapance	łapankach
wołacz	łapanko	łapanki

przykłady:

(1.1) Łapanki były przeprowadzane przez Niemców, którzy odgradzali nagle fragment miasta i zabierali wszystkich ludzi znajdujących się wówczas na ulicach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) uliczna łapanka

(1.2) dyrektor z łapanki

(1.3) łapanka do rady rodziców

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) obława

(1.3) rekrutacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łapacz m, łapaczka ż, łapanie n

czas. łapać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. łapać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) roundup
• francuski: (1.1) rafle ż

źródła: