-ż

-ż (język polski)

wymowa:

IPA: [ʒ] lub [ʃ], AS: [ž] lub [š]

​

znaczenia:

przyrostek

(1.1) partykuła, wzmacniająca konstrukcje z czasownikami w trybie rozkazującym lub w zdaniach pytających

odmiana:

(1.1) nieodm.; zobacz też: uwagi

przykłady:

(1.1) Czyż można na to pozwolić?

(1.1) Zzujże ciżmy, gdy do izby wchodzisz, kmiocie!

(1.1) Zróbże wreszcie swoją pracę domową!

(1.1) Niechże on mi tu pomoże!

(1.1) I czemuż mi dopiero teraz to mówicie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Po samogłoskach partykuła przyjmuje formę -ż (np. czemuż), natomiast po spółgłoskach formę -że (np. spójrzże).

tłumaczenia:

• duński: (1.1) dog, hvor
• jidysz: (1.1) זשע (że)
• kaszubski: (1.1) -że
• kazachski: (1.1) гөр
• rosyjski: (1.1) же, -ка

źródła: