uszkodzenie

uszkodzenie (język polski)

uszkodzenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌuʃkɔˈd͡zɛ̃ɲɛ], AS: [uškoʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) techn. awaria, usterka

(1.2) med. naruszenie tkanki organizmu lub jej nieprawidłowa zmiana pod wpływem choroby bądź czynników zewnętrznych np. promieniowania

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	uszkodzenie	uszkodzenia
dopełniacz	uszkodzenia	uszkodzeń
celownik	uszkodzeniu	uszkodzeniom
biernik	uszkodzenie	uszkodzenia
narzędnik	uszkodzeniem	uszkodzeniami
miejscownik	uszkodzeniu	uszkodzeniach
wołacz	uszkodzenie	uszkodzenia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) usterka, awaria, defekt, wada, feler

(1.2) zranienie, schorzenie, dysfunkcja, wada

antonimy:

(1.1) naprawa, naprawienie, reperacja, zreperowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. uszkodzić, uszkadzać, uszkodzić się, uszkadzać się, szkodzić

przym. uszkodzony

rzecz. uszkadzanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) damage; (1.2) injury
• białoruski: (1.2) пашкоджанне n
• duński: (1.1) beskadigelse w
• rosyjski: (1.1) повреждение n, дефект m
• ukraiński: (1.1) ушко́дження n

źródła: