Przejdź do zawartości

srom

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: SROM
wymowa:
IPA[srɔ̃m], AS[srõm], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. seks. zewnętrzne żeńskie narządy płciowe; zob. też srom w Wikipedii
(1.2) przest. (dziś książk.) wstyd, zniewaga[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiele kobiet nie lubi rozmawiać o swoim sromie.
(1.2) Joachim z wielkim sromem i smętkiem odszedwszy, mowił sam k' sobie: „Coż mam teraz działać?”[2]Joachim z wielkim wstydem i smutkiem odszedłszy, mówił sam do siebie: „Co mam teraz robić?”
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) st.pol. kiep
(1.2) st.pol. sromota
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sromota ż, sromotność ż
czas. sromać się, zasromać się, zasromać, sromać
przym. sromotny, sromowy, sromieźliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „srom” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hieronim Wietor, „Żywot świętej Anny…”, Kraków, ok. 1532
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wstyd
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) òsława, sromòta, wstid
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sromac sã
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: