struggle

struggle (język angielski)

wymowa:

IPA: /'strʌgl/, wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) walczyć, bić się

(1.2) zmagać się, borykać się, robić coś z trudem

(1.3) dążyć, usiłować

(1.4) siepać się, targać się

rzeczownik policzalny

(2.1) walka, bój, szarpanina, szamotanina

(2.2) zmaganie

(2.3) dążenie

(2.4) liter. konflikt, napięcie między przeciwstawnymi tendencjami

odmiana:

(1.1-4) struggle, struggled, struggled, struggles, struggling

(2.1-4) lp struggle; lm struggles

przykłady:

(1.1) During the centuries, the people of Ireland struggled constantly to assert their right to govern themselves → Przez wieki ludność Irlandii stale walczyła o zapewnienie sobie prawa do samostanowienia.

(1.2) She struggled to play the difficult passages. → Z trudem grała te ciężkie pasaże.

składnia:

(1.1-2) struggle for → walczyć o • struggle with, struggle against → walczyć / zmagać się z

(1.3) struggle for → dążyć do

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fight

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

struggle free • struggle up • life and death struggle

etymologia:

średnioang. struglen, stroglen, strogelen

uwagi:

źródła: