przemiana
przemiana (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [pʃɛ̃ˈmʲjãna], AS: [pšẽmʹi ̯ãna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przemiana przemiany dopełniacz przemiany przemian celownik przemianie przemianom biernik przemianę przemiany narzędnik przemianą przemianami miejscownik przemianie przemianach wołacz przemiano przemiany
- przykłady:
- (1.1) Przemianę wewnętrzną bohatera możemy zobaczyć w literaturze romantycznej.
- (1.1) Badacze twierdzą, że trwa kulturowa przemiana i że spadek spożycia mięsa stał się trwałym trendem.
- (1.1) Pierwotnie zróżnicowana litologicznie seria skał osadowych (aleuryty, psamity, skały węglanowe, tufy, kwaśne wulkanoklastyki) uległa przemianom metamorficznym i być może też metasomatyczny[1].
- kolokacje:
- (1.1) cudowna / magiczna / tajemnicza przemiana • przemiana materii • przemiana pokoleń
- synonimy:
- (1.1) metamorfoza, odmiana
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. przemieniać ndk., przemienić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. przemienić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) transition, transformation, metamorphosis, conversion, change, changeover, turn, alteration, transmutation, transmogrification, transfiguration, przemiana materii: metabolism
- duński: (1.1) forandring w, ændring w, transformation w, metamorfose w
- esperanto: (1.1) metamorfozo
- hiszpański: (1.1) transformación ż, cambio m
- nowogrecki: (1.1) μεταμόρφωση ż, μετατροπή ż, μεταβολή ż
- rosyjski: (1.1) переме́на ż
- ukraiński: (1.1) перехід m, перетворення n
- włoski: (1.1) cambiamento m, mutamento m, trasformazione ż, metamorfosi ż
- źródła: