Przejdź do zawartości

prześladowanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prześladowanie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌpʃɛɕladɔˈvãɲɛ], AS[pšeśladovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.-ni…akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) powtarzające się przykrości, szykany przeciwko osobom o innych poglądach, wierze itp.
(1.2) rzecz. odczas. od prześladować
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Reżim Czerwonych Khmerów aresztował i zgładził prawie wszystkich podejrzanych o koneksje z obcymi lub poprzednim rządem, jak również inteligencję i przedstawicieli wolnych zawodów. Obiektem prześladowań byli Wietnamczycy, Czamowie (muzułmanie), chrześcijanie oraz mnisi buddyjscy.[1]
(1.1) (…) prześladowania wobec chrześcijan i muzułmanów tam tak silne, że wielu jest zmuszonych do przejścia na buddyzm.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) prześladowania religijne / polityczne
synonimy:
(1.1) szykanowanie, nękanie, ucisk, opresja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. prześladować
przym. prześladowczy
rzecz. prześladowca, prześladowczyni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) często w lm
tłumaczenia:
źródła: