polityk
polityk (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba zajmująca się polityką
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) kobieta zajmująca się polityką
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polityk politycy dopełniacz polityka polityków celownik politykowi politykom biernik polityka polityków narzędnik politykiem politykami miejscownik polityku politykach wołacz polityku politycy - (2.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polityk polityk dopełniacz polityk polityk celownik polityk polityk biernik polityk polityk narzędnik polityk polityk miejscownik polityk polityk wołacz polityk polityk
- składnia:
- synonimy:
- (2.1) pot. polityczka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) politykier
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. polityka ż, politykowanie n, upolitycznienie n, upolitycznianie n, politykier m, politykierstwo n, rozpolitykowanie n
- forma żeńska polityczka ż
- czas. upolityczniać ndk., upolitycznić dk., politykować ndk., rozpolitykować dk.
- przym. polityczny, upolityczniony, politykierski
- przysł. politycznie, politykiersko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) politikus
- albański: (1.1) politikan m
- angielski: (1.1) politician
- arabski: (1.1) سياسي (siyāsīy)
- asturyjski: (1.1) políticu m
- azerski: (1.1) siyasətçi
- baskijski: (1.1) politikari
- białoruski: (1.1) палітык m
- birmański: (1.1) နိုင်ငံရေးသမား (nuingngam-re:sa.ma:)
- bośniacki: (1.1) političar m
- bułgarski: (1.1) политик m (politik)
- chiński standardowy: (1.1) 政治家 (zhèngzhìjiā)
- chorwacki: (1.1) političar m
- czeski: (1.1) politik m
- duński: (1.1) politiker w
- esperanto: (1.1) politikisto; (2.1) politikistino
- estoński: (1.1) poliitik
- fiński: (1.1) poliitikko
- francuski: (1.1) politicien m
- galicyjski: (1.1) político m; (2.1) política ż
- gruziński: (1.1) პოლიტიკოსი (ṗoliṭiḳosi)
- gudźarati: (1.1) રાજકારણી (rājakāraṇī)
- haitański: (1.1) politisyen
- hebrajski: (1.1) מדינאי m (medinaj)
- hindi: (1.1) राजनीतिज्ञ m (rājnītigya)
- hiszpański: (1.1) político m
- indonezyjski: (1.1) politikus, ahli politik
- irlandzki: (1.1) polaiteoir m
- islandzki: (1.1) stjórnmálamaður m
- japoński: (1.1) 政治家 (せいじか, seijika)
- jidysz: (1.1) פּאָליטיקאַנט m (politikant)
- kannada: (1.1) ರಾಜಕಾರಣಿ (rājakāraṇi)
- kantoński: (1.1) 政治家 (zing3 zi6 gaa1)
- kaszubski: (1.1) pòlitikôrz m
- kataloński: (1.1) polític m
- kazachski: (1.1) саясаткер (sayasatker)
- khmerski: (1.1) អ្នកនយោបាយ (nĕək nĕəʼyoobaay)
- koreański: (1.1) 정치가 (jeongchiga)
- korsykański: (1.1) puliticu m
- krymskotatarski: (1.1) siyasetçi
- laotański: (1.1) ນັກການເມືອງ (nak kān mư̄ang)
- litewski: (1.1) politikas m
- luksemburski: (1.1) Politiker m
- łaciński: (1.1) politicus m
- łotewski: (1.1) politiķis m; (2.1) politiķe ż
- macedoński: (1.1) политичар m (političar)
- marathi: (1.1) राजकारणी (rājakāraṇī)
- niderlandzki: (1.1) politicus m
- niemiecki: (1.1) Politiker m; (2.1) Politikerin ż
- normandzki: (1.1) politicien m
- norweski (bokmål): (1.1) politiker m
- norweski (nynorsk): (1.1) politikar m
- nowogrecki: (1.1) πολιτικός m (politikós)
- ormiański: (1.1) քաղաքական գործիչ (kʿałakʿakan gorcičʿ)
- perski: (1.1) سیاستمدار (siyâsatmadâr)
- portugalski: (1.1) político m
- rosyjski: (1.1) политик m
- rumuński: (1.1) politician m
- serbski: (1.1) политичар (političar) m
- słowacki: (1.1) politik m
- słoweński: (1.1) politik m
- starogrecki: (1.1) πολιτικός m (politikós)
- szkocki gaelicki: (1.1) fear-poilitigs m
- szwedzki: (1.1) politiker w
- tagalski: (1.1) politiko
- tajski: (1.1) นักการเมือง (nák-gaan-mʉʉang)
- tamilski: (1.1) அரசியல்வாதி (araciyalvāti)
- turecki: (1.1) politikacı, siyasetçi
- ukraiński: (1.1) полі́тик m
- urdu: (1.1) سیاستدان m (siyāsatdān)
- uzbecki: (1.1) siyosatchi
- walijski: (1.1) gwleidydd m
- węgierski: (1.1) politikus
- wietnamski: (1.1) nhà chính trị
- wilamowski: (1.1) politykier m; (2.1) politykieryn ż
- włoski: (1.1) politico m; (2.1) politica ż
- źródła:
polityk (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. politykier m, politykieryn ż
- przym. polityś
- przysł. polityś
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 590.
- ↑
