paleontolog
paleontolog (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) specjalistka z zakresu paleontologii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paleontolog paleontolodzy / paleontologowie dopełniacz paleontologa paleontologów celownik paleontologowi paleontologom biernik paleontologa paleontologów narzędnik paleontologiem paleontologami miejscownik paleontologu paleontologach wołacz paleontologu paleontolodzy / paleontologowie - (2.1) według tabeli (1.1) lub nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paleontolog paleontolog dopełniacz paleontolog paleontolog celownik paleontolog paleontolog biernik paleontolog paleontolog narzędnik paleontolog paleontolog miejscownik paleontolog paleontolog wołacz paleontolog paleontolog
- przykłady:
- (1.1) Amerykańscy i rumuńscy paleontolodzy odkryli w Rumunii szczątki nieznanego dotychczas dinozaura, który przypomina mięsożernego welociraptora[1].
- (1.1) Badaniem pradawnych organizmów zajmują się paleontolodzy, genetycy oraz ewolucjoniści.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) paleozoolog, paleobotanik
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paleontologia ż
- przym. paleontologiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) paleontologist; (2.1) paleontologist
- baskijski: (1.1) paleontologo
- białoruski: (1.1) палеантолаг m; (2.1) палеантолаг ż
- bułgarski: (1.1) палеонтолог m; (2.1) палеонтоложка ż
- czeski: (1.1) paleontolog m; (2.1) paleontoložka ż
- duński: (1.1) palæontolog w
- fiński: (1.1) paleontologi
- francuski: (1.1) paléontologiste m
- hiszpański: (1.1) paleontólogo m; (2.1) paleontóloga ż
- interlingua: (1.1) paleontologo
- niderlandzki: (1.1) paleontoloog m
- niemiecki: (1.1) Paläontologe m; (2.1) Paläontologin ż
- nowogrecki: (1.1) παλαιοντολόγος m; (2.1) παλαιοντολόγος ż
- rosyjski: (1.1) палеонтолог m; (2.1) палеонтолог ż
- słoweński: (1.1) paleontolog m
- ukraiński: (1.1) палеонтолог m; (2.1) палеонтолог ż
- węgierski: (1.1) paleontológus
- włoski: (1.1) paleontologo m; (2.1) paleontologa ż
- źródła:
paleontolog (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) biol. paleontolog
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paleontolog paleontologové dopełniacz paleontologa paleontologů celownik paleontologovi / paleontologu paleontologům biernik paleontologa paleontology wołacz paleontologu paleontologové miejscownik paleontologovi / paleontologu paleontolozích narzędnik paleontologem paleontology
- przykłady:
- (1.1) Američtí a rumunští paleontologové objevili v Rumunsku pozůstatky dosud neznámého dinosaura, který připomíná masožravého velociraptora. → Amerykańscy i rumuńscy paleontolodzy odkryli w Rumunii szczątki nieznanego dotychczas dinozaura, który przypomina mięsożernego welociraptora. (z Internetu)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paleontologie, paleontoložka
- przym. paleontologický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
paleontolog (język słoweński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) paleontolog[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paleontologija ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: