lustig

lustig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈlʊstɪç] ​ wymowa austriacka

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wesoły, zabawny

(1.2) pocieszny, śmieszny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der lustige ein lustiger lustiger	die lustige eine lustige lustige	das lustige ein lustiges lustiges	die lustigen lustigen lustige
Gen.	słaba mieszana mocna	des lustigen eines lustigen lustigen	der lustigen einer lustigen lustiger	des lustigen eines lustigen lustigen	der lustigen lustigen lustiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem lustigen einem lustigen lustigem	der lustigen einer lustigen lustiger	dem lustigen einem lustigen lustigem	den lustigen lustigen lustigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den lustigen einen lustigen lustigen	die lustige eine lustige lustige	das lustige ein lustiges lustiges	die lustigen lustigen lustige
stopień wyższy (Komparativ) lustiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der lustigere ein lustigerer lustigerer die lustigere eine lustigere lustigere das lustigere ein lustigeres lustigeres die lustigeren lustigeren lustigere Gen. słaba mieszana mocna des lustigeren eines lustigeren lustigeren der lustigeren einer lustigeren lustigerer des lustigeren eines lustigeren lustigeren der lustigeren lustigeren lustigerer Dat. słaba mieszana mocna dem lustigeren einem lustigeren lustigerem der lustigeren einer lustigeren lustigerer dem lustigeren einem lustigeren lustigerem den lustigeren lustigeren lustigeren Akk. słaba mieszana mocna den lustigeren einen lustigeren lustigeren die lustigere eine lustigere lustigere das lustigere ein lustigeres lustigeres die lustigeren lustigeren lustigere
stopień najwyższy (Superlativ) lustigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der lustigste ein lustigster lustigster die lustigste eine lustigste lustigste das lustigste ein lustigstes lustigstes die lustigsten lustigsten lustigste Gen. słaba mieszana mocna des lustigsten eines lustigsten lustigsten der lustigsten einer lustigsten lustigster des lustigsten eines lustigsten lustigsten der lustigsten lustigsten lustigster Dat. słaba mieszana mocna dem lustigsten einem lustigsten lustigstem der lustigsten einer lustigsten lustigster dem lustigsten einem lustigsten lustigstem den lustigsten lustigsten lustigsten Akk. słaba mieszana mocna den lustigsten einen lustigsten lustigsten die lustigste eine lustigste lustigste das lustigste ein lustigstes lustigstes die lustigsten lustigsten lustigste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lust ż, Lustigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

lustig (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziwny

(1.2) zabawny, pocieszny, śmieszny, wesoły

odmiana:

(1.1-2) lustig, lustigt, lustiga

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) rolig, komisk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: