kontinuum
Wygląd
kontinuum (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃ntʲĩˈnuwũm], AS: [kõntʹĩnuu̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ciągły, zgodny z porządkiem zbiór elementów, które przechodzą jeden w drugi
- (1.2) mat. moc zbioru
- przykłady:
- (1.1) Potrzebujemy widzialnej przeszłości, widzialnego kontinuum, widzialnego mitu początków, upewniającego nas co do naszego kresu[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) continuum; (1.2) continuum
- francuski: (1.1) continuum m; (1.2) continuum m
- interlingua: (1.2) continuo
- źródła:
- ↑ Jean Baudrillard, Symulakry i symulacja; tłum. Sławomir Królak. Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2005.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
kontinuum (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) kontinuum
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kontinuálny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: