komet

komet (język duński)

en komet (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astr. kometa

(1.2) przen. osoba bardzo popularna przez krótki czas

odmiana:

(1) en komet, kometen, kometer, kometerne

przykłady:

(1.1) Et planetsystem består af mindst en stjerne med et antal objekter som planeter, måner, asteroider og kometer. → Układ planetarny składa się z co najmniej jednej gwiazdy oraz pewnej liczby obiektów takich, jak planety, księżyce, asteroidy i komety.

składnia:

kolokacje:

(1.1) komethale

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kometagtig

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κομήτης

uwagi:

źródła:

komet (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) astr. kometa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

komet (język szwedzki)

komet (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astr. kometa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

komet (język wilamowski)

komet (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) astr. kometa

odmiana:

(1.1) lp komet; lm kometa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. comēte < łac. comēta; por. duń. komet, słń. komet, szw. komet, niem. Komet

uwagi:

zobacz też: Indeks:Wilamowski - Astronomia

źródła: