kemi

kemi (język duński)

wymowa:

Dania: [keˈmiˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) chemia

odmiana:

(1.1) en kemi, kemien; blm

przykłady:

(1.1) Læser Lene organisk eller uorganisk kemi? → Czy Lene studiuje chemię organiczną czy nieorganiczną?

składnia:

kolokacje:

(1.1) biokemi • kemoterapi • organisk / uorganisk kemi

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kemiker, kemikalie

przym. kemisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. χυμεία

uwagi:

źródła:

kemi (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) chemia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ĥemi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. kemio, kemiaĵo, kemiisto, kemiistino, elektrokemio

przym. kemia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kemi (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) chemia

odmiana:

en kemi, kemi(e)n; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kemilärare • kemoterapi

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kemist

przym. kemisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: