holprig

holprig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈhɔlpʀɪç]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyboisty

(1.2) nierówny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der holprige ein holpriger holpriger	die holprige eine holprige holprige	das holprige ein holpriges holpriges	die holprigen holprigen holprige
Gen.	słaba mieszana mocna	des holprigen eines holprigen holprigen	der holprigen einer holprigen holpriger	des holprigen eines holprigen holprigen	der holprigen holprigen holpriger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem holprigen einem holprigen holprigem	der holprigen einer holprigen holpriger	dem holprigen einem holprigen holprigem	den holprigen holprigen holprigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den holprigen einen holprigen holprigen	die holprige eine holprige holprige	das holprige ein holpriges holpriges	die holprigen holprigen holprige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) holperig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Holprigkeit ż, Holperigkeit ż

czas. holpern

przym. holperig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: