hipopotam
hipopotam (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. ssak z rzędu parzystokopytnych prowadzący ziemnowodny tryb życia; zob. też hipopotamowate w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hipopotam hipopotamy dopełniacz hipopotama hipopotamów celownik hipopotamowi hipopotamom biernik hipopotama hipopotamy narzędnik hipopotamem hipopotamami miejscownik hipopotamie hipopotamach wołacz hipopotamie hipopotamy
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) hipopotam nilowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zwierzę
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hipcio mzw, hipopotamowate lm nmos
- przym. hipopotamowy, hipopotami
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od franc. hippopotame, a to od łac. hippopotamus, a to natomiast od gr. ἱπποπόταμος, połączenia ἵππος → koń i ποταμός → rzeka[1]
- spotykane od 1861 roku[1]
- w „Historii Aleksandra Wielkiego” z XVI w. spotkany wariant ippotam, zapożyczony bezpośrednio z łac. i poddany haplologii[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) seekoei
- angielski: (1.1) hippopotamus, hippo
- azerski: (1.1) begemot, hippopotam
- baskijski: (1.1) hipopotamo
- białoruski: (1.1) гіпапатам m, бегемот m
- bułgarski: (1.1) хипопотам m
- czeski: (1.1) hroch m
- duński: (1.1) flodhest w
- esperanto: (1.1) hipopotamo
- fiński: (1.1) virtahepo
- francuski: (1.1) hippopotame m
- górnołużycki: (1.1) wodosłon m, rěčny kóń m
- grenlandzki: (1.1) imermiutarsuaq
- hiszpański: (1.1) hipopótamo m
- islandzki: (1.1) flóðhestur m
- kataloński: (1.1) hipopòtam m
- koreański: (1.1) 하마 (hama)
- litewski: (1.1) begemotas m
- łaciński: (1.1) hippopotamus m
- łotewski: (1.1) nīlzirgs m, hipopotams m, behemots m, begemots m
- niderlandzki: (1.1) nijlpaard n
- niemiecki: (1.1) Flusspferd n, Nilpferd n
- norweski (bokmål): (1.1) flodhest m
- nowogrecki: (1.1) ιπποπόταμος m
- nowopruski: (1.1) appiskāikan n
- rosyjski: (1.1) бегемо́т m, гиппопота́м m
- serbski: (1.1) нилски коњ m
- słowacki: (1.1) hroch
- staroegipski: (1.1)
,
(db)
- suahili: (1.1) kiboko
- szwedzki: (1.1) flodhäst w
- turecki: (1.1) su aygırı
- ukraiński: (1.1) гіпопотам m, бегемот m
- umbundu: (1.1) ongeve
- węgierski: (1.1) víziló
- wilamowski: (1.1) hipopotam m
- włoski: (1.1) ippopotamo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „hipopotam” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, s. 528.
hipopotam (język rumuński)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz rumuński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
hipopotam (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ssaki
- źródła: