Przejdź do zawartości

fortepian

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: fòrtepian

fortepian (język polski)

[edytuj]
fortepian (1.1)
wymowa:
IPA[fɔrˈtɛpʲjãn], AS[fortepʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. klawiszowy instrument muzyczny, z poziomo umieszczonym pudłem rezonansowym; zob. też fortepian w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) „(…) A czwarty wagon pełen bananów, a w piątym stoi sześć fortepianów (…)”[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) grać na fortepianie • usiąść / zasiąść do fortepianu • utwór na fortepian
synonimy:
(1.1) reg. pozn. skrzydło
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) calisia
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fortepianista mos, fortepianistka ż
przym. fortepianowy
związki frazeologiczne:
bębnić na fortepianie
etymologia:
(1.1) wł. pianoforte, z piano e forte[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Julian Tuwim, Lokomotywa.
  2. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 17.
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) przest. fortepian
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. fortepiano
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).
por. pian
źródła: