debiut
debiut (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wydarzenie, kiedy ktoś wykonuje po raz pierwszy publicznie jakąś czynność w jakiejś dziedzinie
- (1.2) szach. początkowa faza partii szachów; zob. też otwarcie szachowe w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik debiut debiuty dopełniacz debiutu debiutów celownik debiutowi debiutom biernik debiut debiuty narzędnik debiutem debiutami miejscownik debiucie debiutach wołacz debiucie debiuty
- przykłady:
- (1.1) Ten piłkarz strzelił w swoim reprezentacyjnym debiucie dwie bramki.
- (1.2) On gra w szachy jak amator, bo nie zna żadnych debiutów.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) debiut otwarty / półotwarty / zamknięty • debiut centralny / gońca / Birda / Larsena • przewaga w debiucie
- synonimy:
- (1.2) otwarcie
- antonimy:
- (1.2) końcówka
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. debiutant m, debiutantka ż, debiutowanie n, debiucik mrz
- przym. debiutancki, debiutowy
- czas. debiutować
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) debut, opening
- białoruski: (1.1) дэбют m; (1.2) дэбют m
- chorwacki: (1.1) debi m
- duński: (1.1) debut w
- esperanto: (1.1) debuto
- francuski: (1.1) début m
- hiszpański: (1.1) debut m, estreno m
- kataloński: (1.1) debut m
- niemiecki: (1.1) Debüt n
- rosyjski: (1.1) дебют m; (1.2) дебют m
- ukraiński: (1.1) дебют m; (1.2) дебют m
- włoski: (1.1) esordio m
- źródła: