Przejdź do zawartości

dziczenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dziczenie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[d͡ʑiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS[ʒ́ičńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od dziczeć
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) niedziczenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dziczeć
przym. dziczy, dziki, zdziczały
rzecz. zdziczenie n, dzik mzw, dziczyzna ż, dziki mos, dzikuska ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: