dublinka

dublinka (język polski)

wymowa:

IPA: [duˈblʲĩnka], AS: [dublʹĩnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Dublinu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dublinka	dublinki
dopełniacz	dublinki	dublinek
celownik	dublince	dublinkom
biernik	dublinkę	dublinki
narzędnik	dublinką	dublinkami
miejscownik	dublince	dublinkach
wołacz	dublinko	dublinki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkanka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dublin mrz

forma męska dublińczyk mos

przym. dubliński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dublińczyk

• słowacki: (1.1) Dublinčanka ż

źródła: