bożek

bożek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbɔʒɛk], AS: [božek]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) w wierzeniach politeistycznych: istota lub jej wyobrażenie będące obiektem kultu

(1.2) bezkrytycznie uwielbiany człowiek lub przedmiot

odmiana:

przykłady:

(1.1) W wierzeniach słowiańskich Pokuć to bożek domu, obejścia i własności rolniczej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przebóstwienie n, bożość ż, bozia ż, bóg m, Bóg m, bóstwo n, bogini ż, boskość ż, bożyszcze n, Bozia ż

przym. boski, boży, pobożny

przysł. bosko, pobożnie

wykrz. przebóg

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zdrobn. od pol. bóg

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) idol, god; (1.2) idol
• białoruski: (1.1) бажок m; (1.2) бажок m
• karaimski: (1.1) абак
• niemiecki: (1.1) Götze m
• rosyjski: (1.1) божок m; (1.2) божок m
• rumuński: (1.1) daw. cumir
• sanskryt: (1.1) देवता ż
• słowiński: (1.1) bóg m, bȯ́u̯šk m, bȯ́u̯stvɵ m

źródła: