absztyfikant

absztyfikant (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌapʃtɨˈfʲikãnt], AS: [apštyfʹikãnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. żart. osoba starająca się o względy kobiety; konkurent, zalotnik

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	absztyfikant	absztyfikanci
dopełniacz	absztyfikanta	absztyfikantów
celownik	absztyfikantowi	absztyfikantom
biernik	absztyfikanta	absztyfikantów
narzędnik	absztyfikantem	absztyfikantami
miejscownik	absztyfikancie	absztyfikantach
wołacz	absztyfikancie	absztyfikanci
depr. M. i W. lm: (te) absztyfikanty

przykłady:

(1.1) Widziałam tego jej absztyfikanta, jak szedł do niej wczoraj.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) adorator, amant, konkurent, uwodziciel, wielbiciel, pot. bawidamek, kochaś, lowelas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absztyfikowanie n

czas. absztyfikować się ndk.

przym. absztyfikancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

prawdop. od pol. amplifikować < łac. amplificāre → rozszerzać, powiększać lub niem.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wooer
• hebrajski: (1.1) מעריץ (maaric)
• hiszpański: (1.1) pretendiente m, galán m, galanteador m
• niemiecki: (1.1) Verehrer m, Verführer m, Charmeur m
• rosyjski: (1.1) ухажёр
• ukraiński: (1.1) абштифіка́нт m
• włoski: (1.1) spasimante m

źródła: