opoka
Wygląd
opoka (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. przen. to, co daje komuś lub czemuś przetrwanie, wsparcie
- (1.2) książk. geogr. skaliste podłoże[1]
- (1.3) geol. skała mieszana, zbudowana głównie z krzemionki i węglanu wapnia; zob. też opoka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik opoka opoki dopełniacz opoki opok celownik opoce opokom biernik opokę opoki narzędnik opoką opokami miejscownik opoce opokach wołacz opoko opoki
- przykłady:
- (1.1) Pana rodzice byli drogowskazami i opoką dla swoich wychowanków[2].
- (1.2) […] Na wyżyny świata go wyprowadził i żywił bogactwami pola. Pozwolił mu miód wysysać ze skały i oliwę z najtwardszej opoki […][3]
- (1.3) W Polsce opoki są pospolite w osadach górnej kredy pozakarpackiej, zaś opoki lekkie występują na Wyżynie Lubelskiej i w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich[4].
- kolokacje:
- (1.1) opoka polskości / tradycjonalizmu / nadziei
- antonimy:
- (1.1) przeszkoda, zawada
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *o(b)poka, rzecz. odczas. od prasł. *o(b)pokati → popękać na całej powierzchni, rozpadać się na kawałki[5]
- uwagi:
- (1.1-2) zwykle w lp
- zob. też Opoka (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „opoka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Ludzie wielkiego serca, 2014-10-06, rudaslaska.pl
- ↑ Biblia Tysiąclecia, Pwt 32, 13
- ↑ z polskiej Wikipedii, [dostęp:2024-09-11]
- ↑ Hasło „opoka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.