Rut

Rut (język polski)

wymowa:

‹księga Rut›, IPA: [ˈcɕɛ̃ŋɡa ˈrut], AS: [ḱśẽŋga rut], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

skrót

(1.1) = bibl. Księga Rut

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(2.1) imię żeńskie; zob. też Rut w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.

(2.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Rut	Rut
dopełniacz	Rut	Rut
celownik	Rut	Rut
biernik	Rut	Rut
narzędnik	Rut	Rut
miejscownik	Rut	Rut
wołacz	Rut	Rut

przykłady:

(2.1) W dniu, kiedy wykupisz pole z rąk Noemi – dodał Booz – weźmiesz również i Rut Moabitkę, żonę zmarłego, aby utrwalić jego imię na jego dziedzictwie.

(2.1) Jej babka była Żydówką, miała na imię Rut.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skr. Rt

(2.1) pani Rut • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Rut • kobieta imieniem (o imieniu) Rut • święta / błogosławiona Rut • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Rut • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Rut • otrzymać / dostać / przybrać imię Rut • dzień imienin / imieniny Rut • na Rut (o dniu) • Księga Rut

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Ruth < gr. Ῥούθ (Routh) < hebr. רות (rut)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Rdz • Wyj / Wj • Kpł • Lb • Pwt • Joz • Sdz • Rt / Rut • Sm • Krl • Krn • Ezd • Ne • Tb • Jdt • Est • Mch • Hi / Job • Ps • Prz • Koh • Pnp • Mdr • Syr • Iz • Jr • Lm • Ba • Ez • Dn • Oz • Jl • Am • Ab • Jon • Mi • Na • Ha • So • Ag • Za • Ml • Mt / Mat. • Mk • Łk / Łuk. • J • Dz • Rz • Kor • Ga • Ef • Flp • Kol • Tes • Tm • Tt / Tyt • Flm • Hbr • Jk • P • J • Jud • Ap / Obj

(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Ruth, Ru; (2.1) Ruth
• czeski: (1.1) Rt; (2.1) Rút ż
• esperanto: (1.1) Rut
• hebrajski: (2.1) רות ż
• hiszpański: (2.1) Rut ż
• japoński: (2.1) ルツ
• łaciński: (2.1) Ruth ż
• niemiecki: (2.1) Ruth ż
• nowogrecki: (2.1) Ρουθ ż
• portugalski: (2.1) Rute ż
• rosyjski: (1.1) Руф ż; (2.1) Руфь ż
• słowacki: (2.1) Rút ż
• słoweński: (2.1) Ruta ż
• starogrecki: (2.1) Ῥούθ ż
• szwedzki: (2.1) Rut
• ukraiński: (2.1) Рут ż
• włoski: (1.1) Rt; (2.1) Rut ż

źródła:

Rut (język farerski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Ruth < gr. Ῥούθ < hebr. רות

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Rut (język hiszpański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Rut

skrót

(2.1) = bibl. Libro de Rut → Rt, Księga Rut

odmiana:

(2.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) Libro de Rut; skr. Rt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Ruth < gr. Ῥούθ (Ruth) < hebr. רות (rut)

uwagi:

(1.1) inna pisownia Ruth

(1.1) zobacz też: Indeks:Hiszpański - Imiona

źródła:

Rut (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) imię męskie lub żeńskie Rut

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Ruth

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Ruth < gr. Ῥούθ < hebr. רות

uwagi:

zobacz też: imiona żeńskie w języku szwedzkim

źródła:

Rut (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Rut

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Ruth < gr. Ῥούθ < hebr. רות

uwagi:

zobacz też: Indeks:Włoski - Imiona

źródła: