Czepca

Czepca (język polski)

Czepca (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w europejskiej części Rosji, przepływa przez terytorium Udmurcji i obwodu kirowskiego; główny lewy dopływ Wiatki; zob. też Czepca w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Czepca	Czepce
dopełniacz	Czepcy	Czepc
celownik	Czepcy	Czepcom
biernik	Czepcę	Czepce
narzędnik	Czepcą	Czepcami
miejscownik	Czepcy	Czepcach
wołacz	Czepco	Czepce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Czepcy • nad Czepcą • Czepca wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Czepcy • pływać / płynąć Czepcą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Čepca
• francuski: (1.1) Tcheptsa
• kataloński: (1.1) Txeptsà
• litewski: (1.1) Čepca
• niemiecki: (1.1) Tschepza
• rosyjski: (1.1) Чепца ż
• ukraiński: (1.1) Чепца ż
• włoski: (1.1) Čepca

źródła: