sprzedawczyni

sprzedawczyni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌspʃɛdafˈt͡ʃɨ̃ɲi], AS: [spšedafčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hand. kobieta sprzedająca towary (w sklepie, na targowisku)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sprzedawczyni	sprzedawczynie
dopełniacz	sprzedawczyni	sprzedawczyń
celownik	sprzedawczyni	sprzedawczyniom
biernik	sprzedawczynię	sprzedawczynie
narzędnik	sprzedawczynią	sprzedawczyniami
miejscownik	sprzedawczyni	sprzedawczyniach
wołacz	sprzedawczyni	sprzedawczynie

przykłady:

(1.1) W sklepie stoi dzisiaj za ladą jakaś bardzo nieuprzejma sprzedawczyni. Nie mówi w ogóle „dzień dobry” ani „do widzenia”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zob. sprzedawca

synonimy:

(1.1) ekspedientka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyprzedaż ż, sprzedaż ż, sprzedanie n, sprzedawanie n, sprzedawczyk m

forma męska sprzedawca m

czas. sprzedawać ndk., sprzedać dk.

przym. sprzedażowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. sprzedawca + -yni

uwagi:

por. kasjerka

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: sprzedawca

• czeski: (1.1) prodavačka ż
• francuski: (1.1) vendeuse ż
• hiszpański: (1.1) vendedora ż, dependienta ż
• jidysz: (1.1) פֿאַרקויפֿערין ż (farkojferin)
• kaszubski: (1.1) przedôwôczka ż, sprzedôwôczka ż, krómòwô ż
• niemiecki: (1.1) Verkäuferin ż
• nowogrecki: (1.1) πωλήτρια ż
• rosyjski: (1.1) продавщица ż
• szwedzki: (1.1) försäljerska w
• ukraiński: (1.1) продавщиця ż
• wilamowski: (1.1) ferkiöeferyn ż

źródła: