Przejdź do zawartości

occitano

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) język prowansalski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[ok.θi.'ta.no]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) oksytański, okcytański

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) język prowansalski/oksytański
(2.2) mieszkaniec Okcytanii
odmiana:
lp occitana ż; lm occitanos m, occitanas ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) lengua de oc
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Occitania
przym. occitánico
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. occitan
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) język prowansalski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) okcytański, oksytański, pochodzący z Oksytanii

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) etn. Oksytańczyk[1]
odmiana:
lp occitano m, occitana ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) lingua occitana
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Occitania ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „occitano” w: Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.