myk

myk (język polski)

wymowa:

IPA: [mɨk], AS: [myk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. szybki ruch, szybka ucieczka

(1.2) pot. przemyślny sposób, działanie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	myk	myki
dopełniacz	myku	myków
celownik	mykowi	mykom
biernik	myk	myki
narzędnik	mykiem	mykami
miejscownik	myku	mykach
wołacz	myku	myki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) reg. pozn. knyf

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

myk (język albański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pleśń

odmiana:

(1.1) lp myk, myku; lm myqe, myqet

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

myk (język wilamowski)

myk (1.1)

myk (1.2)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

myḱḱ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. ent. Culex pipiens, komar, komar brzęczący, komar pospolity

(1.2) pot. mot. polski motorower marki „Komar”

odmiana:

(1.1-2) lp myk; lm mykja

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zdrobn. rzecz. mykla n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Owady

źródła: