Roman lo Melode
Roman lo Melode ò Roman l'Imnograf (vèrs 493 - après 555) foguèt un monge, un imnograf e un poèta bizantin. Es considerat coma l'imnograf pus important dau sègle VI. Es tanben un sant dei Glèisas Catolica e Ortodoxa.
Sa vida es mau coneguda en causa de la manca de documents. Nasquèt probablament dins una familha judieva d'Emèsi en Siria. Foguèt batejat durant sa jovença per de rasons desconegudas (benlèu dins l'encastre d'una conversion de tota ò d'una partida de sa familha). Per la seguida, venguèt diague de la glèisa de Beirot puei sacrestan de Santa Sofia a Constantinòple.
Son òbra seriá compausada d'aperaquí un milièr d'imnes religiós dichs kontaria. Pasmens, solament 85 son encara coneguts a l'ora d'ara (un seissantenau li es clarament atribuit, lo rèsta es l'objècte de debats). Son escrichs dins una lenga inspirada per la koinè d'Atenas ambé d'expressions semitizantas. Lo premier aspèct es tradicionau dins la literatura bizantina que revendicava seis originas anticas. Lo segond es pus originau e probablament a l'origina judieva de Roman lo Melode. En mai d'aquò, l'autor utilizava un nombre important d'imatges, de metafòras, de comparasons, d'antitèsis e, de còps, d'expressions novèlas per donar una intensitat dramatica a sei cants.