OGC Niça

Club fondat en lo

6 de julhet dau 1904

Nomenalha

Lu aiglons, Lo Gim

Colors

Roge e Negre

Estadi

Allianz Riviera
(35624 plaças)

President

Joan-Peire Rivère

Director dau football

Julian Fournier

Entraïnaire

Adrian Ursea

Sèti

19, baloard Jean Luciano
06200 Niça

Campionat actual

Ligue 1

Proprietaris

Ineos

Jugaire lo mai utilisat

Francis Isnard (433 partidas)

Milhor goleador

Joaquin Valle (339 gòls)

Síto web

Sito





Domicili

L’Olimpic Gimnasta Club de Niça (oficialament, en francés, Olympique Gymnaste Club Nice), mai conoissut coma l'OGCN ò lo Gim, es un club de fotbòl de la vila de Niça, fondat en lo 1904.

Après l’Olimpic de Marselha e lu Girondins, es lo terço club mai titolat de l'espaci occitanofòno embé lu siéu quatre campionats de França (1951, 1952, 1956, 1959) e li siéu tres copas de França (1952, 1954, 1997). Lo siéu paumarès es testimòni de la siéu temporada daurada, que la màger part dei siéu títolos li ganhèt dins li annadas 1950.

Despí lo 2016, lo Club apartenìa majoritàriament a de capitalistas chinés e americans. Aquelu propriètaris an pis vendut à la societat Ineos detenguda da Sir Jim Ratcliffe - promiera fortuna dau Reiaume Unit.

Lo logò introduch en lo 2013 ten la frasa en occitan niçard «Despì 1904» mas la forma normala en niçard deuriá èstre «Despí lo 1904».

Li son doi grands gropes de suportaires. Lo mai vielh es lo CDS (oficialament, en francés, Club des Supporters) que foguèt creat en lo 1947. Lo segond es la Popularia Sud (anciana Brigada Sud Niça ò Brigade Sud Nice en francés). Es una dei associacions Ultrà mai vielhi de França, que foguèt creada en lo 1985. Encuèi, aquesta associacion recampa circa 3 000 socis.

Despí lo 2014, lo GIM acuèlhe lu siéu adversaris à l'Estadi de l'Allianz Riviera, dins la plana dau Var. Denant d'aquò, lo Club jugava à l'Estadi Municipal Léo-Lagrange que lu niçards sonavon "lo Rai".

En març dau 2017 la cantaira Zine crea Lu baudos de l’OGIM, una adaptacion de la cançon de Jacques Dutronc, J’aime les filles e un vidèo sobre lu jugaires de l’OGC Niça.^[1]

Istòria

La genèsi (1904-1927)

L'antenat de l'OGC Niça atual, lo Gimnasta club de Niça (GCN), es naissut à la Pergola, avenguda Carlone, en lo quartier dei Baumetas, lo 9 de julhet dau 1904, embé per tècola la gimnàstica e lu exercicis atlèticos. Lo GIM, club de gimnàstica, es fondat da lo marquis de Massengy d'Auzac (president de la Federacion esportiva dei Alps-Maritimi e que vendrà president d'onor dau GIM), da H. Gal e da A. Martin (elegit president). Lu colors originals dau GIM son lo blu e lo negre.

Lo 6 de julhet dau 1908, lo Gimnasta club si dividisse en doi : la secion de bòchas consèrva lo sieu nom e demoara afilhada à la FSAM, li autri secions vènon lo "Gimnastas amators club de Niça" (GACN) que s'afilha à " l'Union dei societats francesi dei espòrts atlèticos " (USFSA), l'organismo nacional mai important, e una secion football es fin finala creada. Darrier de l'origina de la creacion d'aquesta secion, si tròvon de joves eissits de "La Semeuse", una dei associacions mai vièlhi de Niça (creada find'ela en lo 1904). Aquelu fouguèron mès foara per comportament inapropriat. Per fin de poder contunhar la pràtica dau football, decidèron doncas de rajonher lo GACN e de l'i crear una secion dedicada au balon redon. Lo 6 d'otobre dau 1910, lo GACN retròva lo sieu nom de GCN e tot lo club s'afilha alora à l'USFSA. Lo 20 de setembre dau 1919, lo Gimnasta Club de Niça assorbissse lo Gallia Football Athlétic Club e adòta lu sieu colors roge e negre. Lo 22 de decembre dau 1924, mentre lo sieu recampament general, lo GCN ven definitivament l'Olìmpico Gimnasta Club de Niça. La paraula "olympique" es totplen de mòda per causa dei Juècs Olìmpicos que si son debanats en França pauc temps fa.

Lo percors amator (1927-1932)

Dau 1927 au 1929, lo GIM juèga en "Promotion d'honneur Sud-Est" pis en "Division d'honneur" dau 1929 au 1932. L'OGC Niça aganta en lo 1931 e lo 1932 li semi-finalas de la Copa de França.

Li promièri annadas de professionalisme (1932-1950)

Lo club adòpta l'estatut professional en 1932 e rejonh la D1A en la sason 1932-1933 puèi la D1 per la sason d'après. En junh dau 1934, l'OGCN perde lo sieu estatut professional, denant de lo retrobar sièis mès plus tardi. La chorma premièra juèga alora basta que de partidas amicali. Lo GIM rèsta puèi quatre sasons en D2, de 1935 a 1939. Mentre la guerra, lo club participa a la D1 Sud de 1940 a 1943.

Per la sason 1943-1944, la màja part dei jugaires professionals Niçarts juègon per "l'Equipe fédérale Nice-Côte d'Azur" mesa en plaça da lo govèrno de Vichy. Son acompanhats de jugaires eissits d'autres clubs de la Coasta d'Azur, l'AS Cannes per isemple. Lo club, maselat, juèga aquest'annada en lo Campionat de França amator. L'annada seguenta, lo sistèma d'equipas regionali es abandonat embé la Liberacion. L'OGCN juèga à n'aquela epoca en D2 dau 1945 au 1948 e vince lo sieu promier tìtolo màger en lo 1948. Lo GIM monta doncas en D1 e l'i acaba à la 7èna plaça. Una temporada daurada es à venir.

Da notar qu'aqueli annadas son marcadi per la presença d'un goleador echècional, Joaquin Valle Benitez. Esto butaire marquèt 339 gòls en 407 partidas per lou GIM.

Li annadas de glòria (1950-1960)

Li annadas cinquanta son li mai glorioi per l'OGC Niça embé quatre tìtolos de Campion de França en uèch sasons (1950-1951, 1951-1952, 1955-1956 e 1958-1959) e doi Copas de França (1951-1952 e 1953-1954). Lou club, que rivalisa m'au gran Stade de Reims, es lo promier à ganhar doi Campionats de França de fila.

Lu jugaires d'aquela epòca son venguts mìticos coma lo sieu legendari capitani, Pancho Gonzalez (1951-1961). La ciutat niçarda es totplen fièra de la sieu chorma. L'estadi dau Rai (Ray en francès) es tant clafit de monde que de sostenaires devon seguir la partida despí li broas dau camp.

En lo 1960, gràcia à un triplet de Victor Nurenberg, l'OGC Niça vince à maion lo Real de Madrid de Ferenc Puskas en quart de finala de la Copa dei Clubs Campions d'Euròpa.

Identitat dau club

Colors

Lu colors tradicionals dau GIM son lo roge e lo negre. Son presentadi sus li malhetas sota la forma de raiadas verticali plus ò mens largui. Aquela malheta es apareissuda la promièra fès mentre la sason 1940-1941 e es adotada definitivament en lo 1948. Tantotun, la sason 1970-1971 farà echècion em'una malheta blava barrada orizontalament d'una larga benda blanca. Aquela rendava omage ai colors originals dau club: blu e negre.

La malheta "foara" es soventi-fès blanca mentre que la "terça" es generalament negra.

Blasons

L'aigla rapresentada sus dau blason dau club es un dei sìmbolos mai ancians de la ciutat de Niça. L'aigla roja apareisse circa lo 1430 en lu estatuts chausits da lo Duca de Savòia per la vila de Niça.

Lo promier logò de l'OGC Niça, adotat en lo 1948 mas jamai present sus dei malhetas, repilha aqueu color roge per l'aigla. Despareisse à la seguida de la liquidacion de la SASP en lo 1992.

La presentacion dau logò atual si debanèt à l'estadi dau Rai lo 19 de mai dau 2013. La blason nòu fa figurar la data de creacion dau club e lo menciona en niçard: «Despì 1904» (mas normalament e bòn niçard seria: «Despí lo 1904»).