Occitan

Etimologia

De l'anglés wagon, del neerlandés wagen (« veitura, vagon »), del protogermanic *wagna, del radical indoeuropèu *wegʰ-. Parent del latin veho (« conduire »), del chèc vůz (« veïcul »).

Prononciacion

/ba'ɣu/, /ba'ɣu/

Sillabas

va | gon

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
vagon	vagons
[ba'ɣu]	[ba'ɣus]

vagon masculin

(Camin de fèrre) Veïcul dotat de ròdas d'acièr utilizat dins lo domèni ferroviari.

Traduccions

alemand: Bahnwagen ^(de), Wagen ^(de), Wagon ^(de), Waggon ^(de)
anglés: car ^(en), railroad ^(en), railway carriage ^(en), railcar ^(en),wagon ^(en)
catalan: vagó ^(ca)
espanhòl: coche ^(es), vagón ^(es)

francés: wagon ^(fr) masculin
italian: carro ^(it), vagone ^(it), vettura ^(it)
polonés: wagon ^(pl)
portugués: carruagem ^(pt) vagão ^(pt)