disforia
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del grèc ancian δυσφορία de δύσφορος, sens de « insuportable, insostenible »
Prononciacion
- lengadocian, gascon /disfuˈɾio̞/
- provençau /disfuˈʀi/
Sillabas
dis|fo|ri|a
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
disforia | disforias |
[disfuˈɾio̞] | [disfuˈɾio̞s] |
disforia femenin
- (psiquiatria) Perturbacion de l’umor caracterizada per l’irritabilitat e un sentiment desagradiu de tristum, d’ànsia.
- (medecina) Sentiment desagradable de tristum, de trastornament, de decepcion.
- (sociologia) Estat de malanha sociala.
- (especialament) Disforia de genre.
Antonims
Derivats
Traduccions
|
Espanhòl
Etimologia
- Del grèc ancian δυσφορία de δύσφορος, sens de « insuportable, insostenible »
Prononciacion
Sillabas
dis|fo|ri|a
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
disforia | disforias |
disforia femenin
Italian
Etimologia
- Del grèc ancian δυσφορία de δύσφορος, sens de « insuportable, insostenible »
Prononciacion
- /disfoˈria/
Sillabas
dis|fo|ri|a
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
disforia | disforie |
[disfoˈria] | [disfoˈrie] |
disforia femenin
Portugués
Etimologia
- Del grèc ancian δυσφορία de δύσφορος, sens de « insuportable, insostenible »
Prononciacion
- Portugal /diʃfuˈɾiɐ/
- Brasil /dʒiʃfoˈɾiɐ/ , /dʒisfoˈɾijə/
Sillabas
dis|fo|ri|a
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
disforia | disforias |
disforia femenin
Categorias :
- occitan
- Mots en occitan eissits d’un mot en grèc ancian
- Noms comuns en occitan
- espanhòl
- Mots en espanhòl eissits d’un mot en grèc ancian
- Noms comuns en espanhòl
- italian
- Mots en italian eissits d’un mot en grèc ancian
- Noms comuns en italian
- portugués
- Mots en portugués eissits d’un mot en grèc ancian
- Noms comuns en portugués