9K114 Sjturm

9K114 Sjturm^[1] (russisk 9К114 «Штурм») er eit SACLOS-radiostyrt panservernsmissil frå Sovjetunionen. GRAU-nemninga er 9K114.^[2] NATO-rapporteringsnamnet er AT-6 Spiral. Missilet i seg sjølv er kjent som 9M114 Kokon.

Namnet «sjturm» tyder 'storm' (angrep) på russisk.

Variantar

9K114 Sjturm-S (samokhodnyj = sjølvgåande) for MT-LB beltevogn
9K113 Sjturm-V (vertoljotnyj = helikopter) for kamphelikopter

Utvikling

Missilet vart utvikla av Kolomna Machine Design Bureau, som òg var ansvarleg for 3M6 Sjmel og 9M14 Maljutka. Arbeid på missilet byrja i 1967, med voner om å bruka det på helikopteret Mi-24. Forseinkingar tvinga likevel fram utforminga av eit oppgradert Falanga-system (9M17 Skorpion) ved hjelp av SACLOS styringssystem som ei kompromissløysing. Testing av missilet vart ferdig i 1974, og det vart akseptert inn i teneste i 1976. Missilet har ingen direkte vestleg motpart, men i rolle er det nærast til AGM-114 Hellfire, og styringsmetoden til MGM-18 Lacrosse.

Det vart opphavleg gjeve NATO-nemninga AS-8, før det vart omdøypt til AT-6.^[3]

Skildring

Sjturm-utskytingsrøyr (høgre) på vengen av ein Mi-24

9P149 Sjturm-S i St. Petersburg artillerimuseum.

9P149 køyretøy med 9M114 missil av panservernskompleks Sjturm-S under avfyring

Missilet kan utplasserast på ei rekkje plattformer, inkludert Mi-24V og frå 1979 òg MT-LB basert 9P149 Sjturm-S stridsvognknusar. Det finst òg ein maritim versjon av missilet, med utskytingsplattform med seks missil.

Missilet er transportert og utskote frå eit glasfiberarmert plastrøyr. Missilet brukar ein Soyuz-NPO raketthaldar, med ein liten booster for å starta missilet frå røyret med.

Missilet er SACLOS med ein radiolink. Bruken av radiolink gjer at missilet kan reisa mykje raskare og lengre enn om det var trådstyrt. Radiolinken er eit VHF-system med fem frekvensband og to kodar for å minimera risikoen for jamming. Systemet består av ein KPS-53AV 8 x dagslys direkte visjon med ein integrert laser+avstandsmålar. Etter missilet er avfyrt må skyttaren halda ein trådkross på målet til det er treft. Styringssignala er overført til missilet via radiolink.

Missilet flyg over skyttaren si synslinje til målet. Med avstand til målet fastsett av laser-avstandsmålar, flyg missilet i ei høg boge og senkar seg ned til målet like før samanstøytet. Dette er gjort først og fremst for å fjerna hindringar, men òg for å oppnå treff på toppen av målet. Denne eigenskapen kan likevel slåast av om det ikkje er bruk for han. Det er mogleg å engasjera lågtflygande, sakteflygande helikopter med systemet, men sidan missilet berre har kontaktbrannrøyr, må det vere ein fulltreffar for å øydeleggja helikopteret.

Sovjetiske kjelder rapporterte at drapsprosenten var 75-85 % i løpet av den sovjetiske invasjonen av Afghanistan. Ein demonstrasjon i Sverige i slutten av 1995 ved hjelp av eit Mi-28 helikopter som avfyringsplattform viste òg gode resultat: eit Sjturm-missil vart avfyrt mot eit mål-900 meter unna, og med ei fart på 200 km/t vart ein Ataka avfyrt mot eit mål 4700 m unna. Begge rakettar passerte 1 meter frå målpunkta sine.^[4]

30. juni 2014 vedtok den russiske hæren å skaffa eit modernisert sjølvgåande panservernmissil av typen 9K132 Sjturm-SM med televisjonssikte og termisk-tv og dessutan ein ny rakett med eit høg-eksplosivt fragmenterande stridhovud (HE-FRAG) og nærleiksbrannrøyr.^[5]

Eksportpris på systemet i 1992 var på 50 000 dollar.

Generelle eigenskapar (AT-6A Spiral)

Lengd: 1625 mm
Vengespenn: 360 mm
Diameter: 130 mm
vekt: 31.4 kg
Fart: 345 m/s
Område: 400 m til 5 km
Styring: Radio kommando link Semi-automatisk visuell
Stridshovud: 5.3 kg HEAT 560 mm vs JABRA^[6]

Modellar

9M114 AT-6 Spiral gjekk inn i teneste i 1976.
- 9M114 AT-6A Spiral Shturm SACLOS
  - 9M114M HEAT stridshovud.
  - 9M114F Termobarisk stridshovud.
- 9M114M1 PÅ-6B Spiral Shturm SACLOS 6 km rekkjevidde. 7,4 kg stridshovud.
- 9M114M2 PÅ-6C Spiral Shturm SACLOS 7 km rekkjevidde. 7,4 kg stridshovud.
9M120/9M120F/9M220O AT-9 Spiral-2 Shturm-VM - sjå 9M120 Ataka-V

Operatørar

Kjelder

↑ 9K114 Shturm - Weaponsystems.net
↑ «ДЕБРЁ, ЖЕРАР | Энциклопедия Кругосвет». www.krugosvet.ru.
↑ Parsch, Andreas; Aleksey V. Martynov (2008). «Designations of Soviet and Russian Military Aircraft and Missiles». Designation-Systems.net. Henta 14. september 2014.
↑ «AT Shturm». Henta 14. november 2014.
↑ «Принят на вооружение модернизированный самоходный ПТРК "Штурм-СМ"». Arkivert frå originalen 18. oktober 2017. Henta 14. november 2014.
↑ «Army Technology – Shturm – Self Propelled Anti-tank Guided Missile System». Arkivert frå originalen 17. oktober 2006. Henta 30. juni 2006.

Denne artikkelen bygger på «9K114 Sjturm» frå Wikipedia på bokmål, den 6. mai 2017.

[weaponsystems-1] 9K114 Shturm - Weaponsystems.net

[2] «ДЕБРЁ, ЖЕРАР | Энциклопедия Кругосвет». www.krugosvet.ru.

[3] Parsch, Andreas; Aleksey V. Martynov (2008). «Designations of Soviet and Russian Military Aircraft and Missiles». Designation-Systems.net. Henta 14. september 2014.

[4] «AT Shturm». Henta 14. november 2014.

[5] «Принят на вооружение модернизированный самоходный ПТРК "Штурм-СМ"». Arkivert frå originalen 18. oktober 2017. Henta 14. november 2014.

[6] «Army Technology – Shturm – Self Propelled Anti-tank Guided Missile System». Arkivert frå originalen 17. oktober 2006. Henta 30. juni 2006.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]