Naar inhoud springen

Take That

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Take That
Take That
Take That in Newcastle, Engeland, 2017
Take That in Newcastle, Engeland, 2017
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1990-1996
2005-heden
Oorsprong Vlag van Engeland Manchester
Genre(s) Pop
Dance
Label(s) Sony BMG (1990-1995)
Universal/Polydor (2006-heden)
Manager 1990-1996: Nigel Martin-Smith
2005-heden: Jonathan Wild
Leden
Zang Mark Owen
Zang Howard Donald
Zang Gary Barlow
Oud-leden
Jason Orange
Robbie Williams
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Take That is een Britse muziekgroep die vanaf 1990 zowel binnen hun eigen land als internationaal grote bekendheid verwierf. Deze razend populaire boyband werd gezien als de Britse tegenhanger van het Amerikaanse New Kids on the Block en was de rivaal van de Londense jongensgroep East 17. Take That heeft in de eerste zes jaar van hun bestaan acht nummer 1-hits gescoord in het Verenigd Koninkrijk.

Take That bestond oorspronkelijk uit Gary Barlow (leadzanger en songwriter), Mark Owen, Robbie Williams (die tijdelijk uitstapte), Howard Donald en Jason Orange (die eind 2014 uit de band stapte). Producer en manager van Take That was van 1990 tot en met 1995 Nigel Martin-Smith.

Take That was actief van 1990 tot 13 februari 1996 en in 2005 maakten ze een comeback zonder Williams, die inmiddels een succesvolle solocarrière had uitgebouwd. In 2010 trad Williams alsnog ook weer tot de band toe. Op de slotceremonie van de Olympische Spelen van 2012 in Londen trad de groep op, echter zonder Williams.

Take That in de jaren 90

[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste jaren (1989-1993)

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1989 wilde Nigel Martin-Smith, een casting-agent uit Manchester, een boyband creëren volgens dezelfde succesformule als New Kids on the Block. Hij plaatste een oproep in een regionaal dagblad nadat hij kennis had gemaakt met Barlow en hield audities voor jongens die konden zingen en dansen. De jongens werden onder het strakke regime van Martin-Smith getraind tot echte popsterren, dagelijks moesten ze trainen, dansen en zingen en ze werden onderworpen aan een volledige make-over. Vanwege Martin-Smiths contacten met de gayscene in Manchester treedt Take That in het begin vooral op in homobars en discotheken.

Geen enkel label wilde Take That contracteren, ook Simon Cowell wees hen af, en dus bracht Martin-Smith hun eerste single Do what u like onder zijn eigen label uit. Al snel volgden de singles Promises en Once You've Tasted Love, die alle marginaal succes behaalden in de Engelse hitparades. Hun promotiecampagne was echter zo sterk dat ze zelfs een tijdje bekendstonden als de band die maar geen hit scoorde.

Uiteindelijk bereikten ze de zevende plaats in de Engelse top 40 met de cover It Only Takes a Minute van Tavares, een keuze waar Barlow helemaal niet blij mee was, want hij had liever eigen materiaal uitgebracht. De single bracht hen echter wel het begeerde succes en ook de singles I Found Heaven en A Million Love Songs kwamen in de top 20.

In Engeland brak Take That definitief door met het nummer Could It Be Magic, een cover van Barry Manilow. Deze bereikte de derde plaats in de hitparade. In 1992 bracht de band haar eerste cd uit, Take That & Party.

Wereldsterren (1993-1995)

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1993 werd het tweede album, Everything Changes, uitgebracht, met nieuw materiaal van Barlow. Het album leverde 4 nummer 1-hits in Engeland op: Pray, Relight My Fire, Babe en de titelsong Everything Changes.

In Nederland kreeg Take That voor het eerst echte bekendheid toen ze hun single Relight My Fire ten gehore brachten in een uitzending van De schreeuw van De Leeuw (een programma van Paul de Leeuw) uit 1993.[1]

De band werd ook mateloos populair in Azië, Australië en in de rest van Europa. Dit vooral door hun televisie-optredens, want de eerste wereldtournee komt pas in 1995.

Take That had inmiddels een grote fanbase van voornamelijk tienermeisjes die hun idolen overal en altijd volgden. Met merchandise die zover ging als barbiepoppen en speciale bodylotion, wist Martin-Smith vooral een commercieel succes van de band te maken. De strakke schema's van televisieoptredens, prijzengala's en trainingen voor de concerten hielden de jongens in het gareel.

Toen in 1995 het album Nobody Else werd uitgebracht, had de band hun vijfde en zesde nummer 1-hit te pakken. Sure deed het al goed. Samen met de uitgebreide clip die bij het nummer hoorde en een volledig nieuwe look, stegen de jongens naar een nog hoger niveau van succes. Ze wonnen dat jaar zes prijzen bij de Brit Awards en de prijs voor 'Beste Live Act' bij de MTV European Music Awards.

Het nummer Back for Good was de echte klapper: in 31 landen kwam dit nummer op de eerste plaats in de hitlijsten (in Nederland en België bereikte het de tweede plaats). Het nummer kwam ook in de Amerikaanse top 10, iets wat ze tot dan toe niet was gelukt.

Williams' vertrek en de breakup (1995-1996)

[bewerken | brontekst bewerken]

In juli 1995 kondigde Williams zijn vertrek aan. De samenwerking tussen hem en Martin-Smith en Barlow werd steeds moeilijker: Williams' muzikale ideeën werden niet serieus genomen en zijn drank- en drugsgebruik werden een steeds groter probleem voor de band. Tijdens hun optreden bij de MTV Awards in 1995 moest Williams door de lijfarts van Prince onder handen worden genomen, omdat hij nachten had doorgebracht met model Naomi Campbell en grote hoeveelheden drank en drugs had gebruikt, waardoor hij niet meer in staat was om op zijn benen te staan.

Vlak voor de eerste repetities voor hun wereldtournee van 1996, kwam het tot een confrontatie tussen Williams en de andere leden van Take That. Williams besloot onmiddellijk uit de band te stappen, dit tot ongenoegen van Martin-Smith die hem later aanklaagde.

De tournee ging door, simpelweg omdat deze niet meer kon worden afgezegd. De cd Nobody Else werd een succes, onder andere door de single Never Forget. Toen Martin-Smith Take That vakantie gaf tijdens de kerst van 1995, besloten de mannen echter om er een punt achter te zetten.

Op 13 februari 1996, toevallig Williams' verjaardag, hield Take That een persconferentie. Het Greatest Hits Album werd het laatste album en How Deep Is Your Love, een cover van de Bee Gees, werd de laatste single. In Engeland werden zelfmoordhulplijnen in het leven geroepen om de meest hysterische fans op te vangen.[bron?]

Het laatste optreden van Take That vond plaats in Nederland, tijdens de TROS TV Show van Ivo Niehe. Honderden fans uit allerlei landen kwamen naar Almere-Haven om hun idolen voor het laatst te zien.

Comeback vanaf 2005

[bewerken | brontekst bewerken]

'The Ultimate Tour' & 'Beautiful World Tour' (2005-2007)

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 november 2005 zond de Engelse commerciële zender ITV een documentaire uit over het verhaal van Take That, tien jaar later. Die werd goed bekeken in Engeland en de band besloot een aantal reünieconcerten te houden in 2006. Die bleken zo'n enorm succes dat er vele extra data bij kwamen om alle fans de kans te geven een concert te bezoeken. Tijdens The Ultimate Tour schreven Barlow, Owen, Donald en Orange samen hun eerste nieuwe liedjes.

News of the World kondigde in september 2006 aan dat de comebacksingle van Take That (zonder Robbie Williams) Patience zou gaan heten en de werktitel van het nieuwe album Beautiful World was. De single en het album kwamen in november 2006 in Nederland uit. De single Patience werd op 10 oktober voor het eerst gedraaid tijdens de Chris Moyles Show op radio BBC 1; daar werd ook bekendgemaakt dat Jason Orange zijn eerste solonummer zou zingen op het nieuwe album, genaamd Wooden Boat.

In 2008 liep in West End in Londen een musical met de muziek van Take That. De band was niet betrokken bij de musical en ondersteunde die ook niet.[2]

Eind 2007 ging de Beautiful World Tour van start. Naast de UK deed Take That ook Italië, Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland, Zweden, Denemarken (daar waren de kaarten voor het concert op 9 november in Aalborg binnen 15 minuten uitverkocht) en Nederland aan. Op 1 november 2007 gaf Take That een concert in de Ahoy te Rotterdam.

Shine, de tweede single van het album Beautiful World, kwam in Nederland uit in maart 2007. De derde single van het album Beautiful World, I'd Wait For Life, kwam rond juni 2007 uit.

Take That heeft voor de soundtrack van de film Stardust met o.a. Robert De Niro en Michelle Pfeiffer het nummer Rule the World geschreven, dat op 19 oktober 2007 uitkwam.

De Britse supermarktketen Marks & Spencer strikte Take That voor de campagne voor de nieuwe herenkledinglijn. De levensgrote posters en advertenties in bladen waren vanaf oktober 2007 te zien in het Verenigd Koninkrijk.

Tijdens de Beautiful World Tour blesseerde Donald zich tijdens het optreden in Barcelona. Hij kreeg een ingeklapte long toen hij de backflip uitvoerde tijdens het nummer Give Good Feeling en bracht enkele dagen door in het ziekenhuis. Take That trad echter gewoon op, als driemansformatie, en zo stonden de overgebleven leden ook met hun drieën op 1 november 2007 in de Ahoy Rotterdam. Donald was wel aanwezig bij alle concerten na zijn ontslag uit het ziekenhuis en zorgde voor hilariteit door bij de concerten in Hamburg en Rotterdam enkel in een operatieschort op het podium te verschijnen, waarbij hij bij het omdraaien het publiek een blik gunde op zijn blote billen; in Duitsland verscheen hij nog op het podium in een latex verpleegsterkostuum, inclusief pruik en lange laklaarzen, en in een voetbaltenue van een Duitse voetbalclub.

Op 7 november stond Donald weer tijdens de show op het podium, maar danste dan nog niet mee en zong ook nog niet zijn solonummer Beautiful World; ook was de inhoud van de knaller van de avond, Give Good Feeling blijvend veranderd. Vanaf 11 november, tijdens de concerten in Denemarken, draaide Donald het volledige programma weer mee.

The Circus (2008-2009)

[bewerken | brontekst bewerken]

In oktober 2008 werd bekend dat Take That in 2009 weer op tournee zou gaan en daarbij ook weer diverse landen in Europa zou aandoen.

Op vrijdag 31 oktober 2008 gingen de kaarten voor The Circus Summer Tour 2009 in de verkoop. In vijf uur tijd werden er 600.000 kaartjes verkocht voor verschillende stadionconcerten in het Verenigd Koninkrijk. Daarmee was het de snelst verkopende tournee in het Verenigd Koninkrijk ooit.

Op 1 december 2008 werd het nieuwe album The Circus gelanceerd met een groots opgezette mediacampagne waarbij Take That met de trein van Londen naar Parijs reisde om daar voor een exclusief publiek in een Franse nachtclub het album te presenteren. Het was de eerste keer in twaalf jaar dat Take That weer optrad in Frankrijk.

Vanaf november 2009 bestaat er een speciale SingStar: Take That Edition voor de PlayStation 2 en PlayStation 3.

Progress (2010)

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2010 werd gewerkt werd een nieuw album, waaraan ook Robbie Williams weer meewerkte. Een eerste samenwerking was de single Shame, die door Gary en Robbie als duo werd uitgebracht. Op 7 november 2010 verscheen de nieuwe single The Flood en een week later het bijbehorende album Progress met wederom de aankondiging van een Britse en Europese tournee. Naast het Verenigd Koninkrijk deed Take That in de lente en zomer van 2011 Dublin, Hamburg, Düsseldorf, München, Kopenhagen, Milaan en de Amsterdam ArenA aan. Net als de Circus Tour was ook Progress Tour een groots opgezette show die enkel werd opgevoerd in de grotere stadions van Europa.

Toen de kaarten voor de shows in Engeland en Ierland in de verkoop gingen, was menige website niet bestand tegen het enorme aantal mensen dat aan kaarten probeerde te kopen. In Engeland en Ierland verkocht Take That in een dag 1,34 miljoen kaarten en daarmee waren alle concerten in het Verenigd Koninkrijk direct uitverkocht[bron?]. Een week later gingen de kaarten in de verkoop voor onder andere de Amsterdam ArenA. Onder de fans heerste zo'n enorme angst dat ook nu vele websites het zouden begeven, dat wederom een ongekend aantal mensen direct om 10 uur 's ochtends probeerden kaarten te kopen via internet. Ook in Nederland raakten de websites van onder andere Ticketmaster en Live Nation tijdelijk overbelast.

Op vrijdag 26 november 2010 trad Take That voor het eerst sinds de terugkeer van Robbie Williams weer op in Nederland. Dit gebeurde in Ede, tijdens de liveshow van The voice of Holland. In deze show zongen ze het nummer 'The Flood'.

Nieuw album en vertrek Jason (2014)

[bewerken | brontekst bewerken]

Anno 2014 werkte Take That aan een nieuw album, III, dat uitkwam op 10 oktober dat jaar. Eind september 2014 kondigde Jason Orange echter officieel zijn onmiddellijke vertrek aan; een beslissing waar hij naar eigen zeggen al enige jaren over tobde. Wel hield de groep tot op het laatste moment ruimte voor eventuele vocals van Jason op het nieuwe album, mocht hij van gedachte veranderen. Ook gaf de groep aan dat de deur altijd voor hem open bleef staan.

Op 27 april 2015 is de tour van de drie Take That-leden begonnen in het Schotse Glasgow. In deze tour werden onder meer de Ziggo Dome in Amsterdam aangedaan.

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen[3]
Everything changes 1993 30-10-1993 3 52 Platina
Take That & party 1992 02-04-1994 21 11
Nobody else 01-05-1995 13-05-1995 1 20 Goud
Greatest hits 22-03-1996 06-04-1996 1(3wk) 25 Verzamelalbum / Platina
Beautiful world 24-11-2006 02-12-2006 33 18
The circus 28-11-2008 06-12-2008 68 2
Progress 19-11-2010 27-11-2010 4 23 Goud
Progressed 13-05-2011 23-07-2011 21 2
III 28-11-2014 06-12-2014 64 3
Wonderland 24-03-2017 01-04-2017 48 1
Odyssey 23-11-2018 01-12-2018 85 1 Verzamelalbum
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Nobody else 01-05-1995 13-05-1995 1(2wk) 19
Greatest hits 22-03-1996 06-04-1996 2 23 Verzamelalbum
Never forget - The ultimate collection 02-12-2005 11-02-2006 76 5
Beautiful world 24-11-2006 09-12-2006 62 6
The circus 28-11-2008 13-12-2008 94 1
Progress 19-11-2010 27-11-2010 36 8
III 28-11-2014 13-12-2014 84 3
Wonderland 24-03-2017 01-04-2017 43 2
Odyssey 23-11-2018 01-12-2018 42 4 Verzamelalbum
This life 24-11-2023 02-12-2023 30 1
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen[4]
A million love songs 1992 09-01-1993 tip12 - nr. 50 in de Single Top 100
Could it be magic 1992 27-02-1993 tip16 -
Pray 1993 28-08-1993 36 3 nr. 38 in de Single Top 100
Relight my fire 1993 23-10-1993 12 6 met Lulu / nr. 10 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Babe 1993 08-01-1994 4 15 nr. 5 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Everything changes 1994 16-04-1994 6 8 nr. 7 in de Single Top 100
Love ain't here anymore 1994 16-07-1994 23 4 nr. 24 in de Single Top 100
Sure 1994 22-10-1994 17 5 nr. 15 in de Single Top 100
Back for Good 1995 08-04-1995 2 12 nr. 2 in de Single Top 100
Never forget 1995 05-08-1995 7 6 nr. 8 in de Single Top 100
How deep is your love 1996 09-03-1996 6 9 nr. 7 in de Single Top 100
Patience 2006 02-12-2006 18 10 nr. 12 in de Single Top 100
Shine 2007 24-03-2007 18 4 nr. 20 in de Single Top 100
I'd wait for life 2007 09-06-2007 tip14 -
Rule the world 2007 - - - Soundtrack Stardust /
nr. 57 in de Single Top 100
Greatest day 2008 29-11-2008 tip9 - nr. 30 in de Single Top 100
The garden 2009 - - - nr. 73 in de Single Top 100
The flood 2010 04-12-2010 16 11 nr. 3 in de Single Top 100
These days 2014 20-12-2014 tip16 -
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Could it be magic 30-11-1992 30-01-1993 8 14
Why can't I wake up with you ? 01-10-1993 10-04-1993 30 6
Pray 05-07-1993 07-08-1993 20 11
Relight my fire 01-10-1993 16-10-1993 10 12 met Lulu
Babe 06-12-1993 08-01-1994 10 15
Everything changes 28-03-1994 16-04-1994 8 11
Love ain't here anymore 11-10-1993 23-07-1994 25 6
Sure 03-10-1994 15-10-1994 9 11
Back for good 27-03-1995 08-04-1995 2 18
Never forget 24-07-1995 12-08-1995 8 12
How deep is your love ? 26-02-1996 09-03-1996 5 14
Patience 17-11-2006 09-12-2006 24 15
Shine 09-03-2007 24-03-2007 tip4 -
Rule the world 25-10-2007 08-12-2007 tip13 -
The flood 11-10-2010 23-10-2010 tip3 -
Kidz 24-01-2011 05-03-2011 tip27 -
These days 10-11-2014 29-11-2014 tip2 -
Let in the sun 02-02-2015 28-03-2015 tip54 -
Higher than higher 25-05-2015 27-06-2015 tip86 -
Cry 20-05-2016 11-06-2016 tip - met Sigma
Giants 10-02-2017 18-03-2017 tip -
Out of our heads 12-10-2018 20-10-2018 tip30 -

Radio 2 Top 2000

[bewerken | brontekst bewerken]
Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Back for Good 856 1133 - 1728 1827 - - - 1950 - 1927 1556 1993 - - - - - - - - - - - -
Patience - - - - - - - - - - - 1989 - - - - - - - - - - - - -
The Flood - - - - - - - - - - - - 1329 1587 1824 1815 - - - - - - - - -

Video's/dvd's

[bewerken | brontekst bewerken]
Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
The ultimate tour 2006 23-12-2006 28 1
Beautiful world live 2008 01-03-2008 4 5
Look back, don't stare. A film about progress 2010 11-12-2010 30 1
Progress Live 2011 26-11-2011 1(1wk) 17
Live 2015 2015 19-12-2015 13 8
  • 1992 - Take That & Party
  • 1993 - Take That - The Party / Live at Wembley
  • 1994 - Take That - Everything Changes
  • 1994 - Take That - Live in Berlin
  • 1995 - Take That - Hometown / Live at Manchester G-Mex
  • 1995 - Take That - Nobody Else / The Movie
  • 1996 - Take That - Greatest Hits
  • 2005 - Never Forget - The Ultimate Collection (dvd)
  • 2006 - Take That - For The Record (Official Documentary) (dvd)
  • 2006 - Take That - Ultimate Tour Live at Manchester (dvd)
  • 2008 - Take That - Beautiful World Tour Live at the O2 London (dvd)
  • 2009 - Take That - The Circus Live at Wembley (dvd)
  • 2010 - Take That - Look Back, Don't Stare (Official Documentary) (dvd)
  • 2011 - Take That - Progress Live (dvd)
  • 1993 - The Party
  • 1994 - The Pops Tour
  • 1995 - Everything Changes Tour
  • 1995 - Nobody Else Tour
  • 1995 - Australian/Asian Tour
  • 2006 - Ultimate Tour
  • 2007 - Beautiful World Tour
  • 2009 - The Circus Live Summer Tour
  • 2011 - Progress Live Summer Tour
  • 2015 - Take That III 2015 Tour
  • 2017 - Take That Wonderland Tour (UK only)
  • 2019 - Odyssey Tour
Zie de categorie Take That van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.