Naar inhoud springen

Papyrus 47

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Papyrus 47
Openbaring 13:16-14:4
Openbaring 13:16-14:4
Naam Chester Beatty III
Symbool 47
Bijbeltekst Openbaring van Johannes; het bevat hoofdstuk 9:10-11:3; 11:5-16:15; 16:17-17:2.
Datering derde eeuw
Vindplaats Egypte
Huidige locatie Chester Beatty Library (Inv. 14. 1. 527) Dublin.
Publicatie F.G. Kenyon, The Chester Beatty Biblical Papyri III, (London, 1934).
Teksttype (proto)Alexandrijnse tekst normale tekst
Categorie 1
Soort schrift onzorgvuldig schrift
Aantekening komt overeen met Codex Sinaïticus

Papyrus 47 (volgens de nummering van Gregory-Aland), of 47, is een oude kopie van het Griekse Nieuwe Testament. Het is een handschrift op papyrus van het boek Openbaring van Johannes; het bevat de fragmenten 9:10-11:3; 11:5-16:15; 16:17-17:2. Op grond van schrifttype wordt het manuscript gedateerd in de derde eeuw.

De Griekse tekst vertegenwoordigt de Alexandrijnse tekst. Kurt Aland plaatst het in categorie I van zijn Categorieën van manuscripten van het Nieuwe Testament.[1] De tekst van dit handschrift staat het dichtst bij de Codex Sinaiticus. Papyrus 47 is samen met deze codex getuige van een van de twee vroege teksttypes van het boek Openbaring.[2] Het andere type wordt gevonden in de handschriften Papyrus 115, Codex Alexandrinus, en Codex Ephraemi Rescriptus. Het handschrift is gevonden in Egypte en wordt bewaard in de Chester Beatty Library (Inv. 14. 1. 527) in Dublin.[1]

  1. a b Kurt Aland, en Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism, transl. Erroll F. Rhodes, William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids, Michigan, 1995, p. 99.
  2. Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, p. 68.
  • F.G. Kenyon, The Chester Beatty Biblical Papyri III, (London, 1934).
[bewerken | brontekst bewerken]