Laurens ten Dam

Laurens ten Dam
Persoonlijke informatie
Bijnaam	The Cobra Killer
Geboortedatum	13 november 1980
Geboorteplaats	Zuidwolde, Nederland
Lengte	184 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Gestopt
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer, klassementsrenner
Ploegen
2002–2003; 2004; 2005; 2006–2007; 2008–2012; 2013–2014; 2015; 2016; 2017–2018; 2019	Rabobank GS3; Bankgiroloterij; Shimano-Memory Corp; Unibet.com; Rabobank; Belkin; LottoNL-Jumbo; Giant-Alpecin; Sunweb; CCC Team
Beste prestaties
Ronde van Frankrijk	9e (2014)
Ronde van Spanje	8e (2012)
Portaal	Wielersport

Laurens ten Dam (Zuidwolde, 13 november 1980) is een voormalig Nederlands wielrenner. In 2019 reed hij voor CCC Team.

Op 8 april 2024 werd Ten Dam door de Wielerunie aangesteld als bondscoach gravelbike.^[2] In november 2024 werd bekendgemaakt dat hij bondscoach voor de vrouwen wordt.

Biografie

Ten Dam is geboren in Zuidwolde, een dorp vlak bij Groningen. Zijn ouders bezaten een woonboot in het Boterdiep. In 1989 verhuisde het gezin naar Heiloo. Daar maakte Ten Dam zijn basisschool af om vervolgens in Alkmaar naar het Murmellius Gymnasium te gaan.

Ten Dam begon als amateur te koersen bij het Batavus-amateurteam, waar hij werd gecoacht door Piet Hoekstra. Nadat hij derde werd op de etappekoers van Luxemburg, maakte hij de overstap naar de amateurploeg Rabobank GS3, waarvoor hij vier jaar zou uitkomen. Omdat hij geen kans kreeg bij het profteam van Rabobank, stapte hij over naar het Bankgiroloterij-wielerteam. Na een jaar tekende hij voor Shimano - Memory Corp, om ook daar een jaar te blijven. In 2006 tekende hij een tweejarig contract bij Unibet.com. Hij boekte zijn eerste profzege in de Ronde van de Olympische Solidariteit in Polen en boekte enkele mooie resultaten in de Vierdaagse van Duinkerke (vijfde), Ronde van Duitsland (achtste) en de Route Adélie de Vitré (zevende). Dankzij deze goede prestaties keerde Ten Dam in 2008 terug naar zijn oude ploeg en tekende hij een contract bij Rabobank. Hij honoreerde zijn contract met een overwinning in het Critérium International.

In 2008 reed Ten Dam voor het eerst de Tour de France, waarbij hij (als beste Nederlander) 22e werd. Aan deze Tour dankt hij ook zijn bijnaam^[3] The Cobra Killer: in een Touretappe pakte hij Riccardo Riccò, The Cobra terug en sindsdien wordt hij The Cobra Killer genoemd. Bij de wegwedstrijd op de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking behaalde hij een 65e plaats. Een jaar later, tijdens zijn tweede Tour de France, ging Ten Dam in de negende etappe bij de afdaling van de Tourmalet in de tweede bocht hard onderuit. De (negatieve) gevolgen van de val waren in de kilometers erna duidelijk zichtbaar.

Op 13 juni 2010 kwam Ten Dam wederom ten val, in de Ronde van Zwitserland. Hij liep zware verwondingen op toen hij in een afdaling onderuit gleed. In het ziekenhuis bleek hij een hersenschudding te hebben en twee ruggenwervels en zijn linkerpols te hebben gebroken. Hierdoor miste hij de Tour de France, waarvoor hij al was geselecteerd voor de Rabobankploeg. Hij reed dat jaar wel de Ronde van Spanje. Als best geklasseerde Nederlander kwam hij tijdens de zestiende etappe op 13 september 2010 opnieuw ten val en brak dezelfde pols, met opgave tot gevolg. Hij moest daardoor ook deelname aan het Wereldkampioenschap in Geelong, Australië laten schieten.

Ook in de Ronde van Frankrijk van 2011 kwam Ten Dam ten val: in de veertiende etappe sloeg hij over de kop in de afdaling van de Col d'Agnes. Ondanks een aantal verwondingen wist hij de ronde uit te rijden: zwaar gehavend aan neus, handen en rug finishte hij net binnen de tijdslimiet.

In 2012 startte Ten Dam de Ronde van Frankrijk aanvankelijk als luxeknecht voor kopmannen Bauke Mollema en Robert Gesink. Toen zij door valpartijen geen kans meer maakten op een goede eindklassering, mocht Ten Dam voor eigen kansen rijden. Hij ging verschillende malen mee met een ontsnapping en eindigde als 28e en beste Nederlander in het eindklassement. Tijdens de Ronde van Spanje wist hij voor het eerst in zijn carrière in de top 10 van een Grote Ronde te eindigen: hij werd achtste in het eindklassement.

In juli 2013, tijdens de 100e Tour de France, stond Ten Dam met Mollema dagenlang in de top 5. Hij startte ook in de Ronde van Spanje, maar ging in de tijdrit onderuit en gaf een dag later op.

Een jaar later was Ten Dam na een minder voorjaar weer van de partij in de Tour. Hij had een moeizame start in de Vogezen. Vanaf de Alpen ging het steeds beter en kwam hij in de top van het klassement. Ook in de Pyreneeën hield hij zich goed staande, hij stond zelfs even boven kopman Bauke Mollema, die hem een rit later weer inhaalde. Na de Pyreneeën stond hij achtste in het klassement. In de tijdrit op de voorlaatste dag zakte hij een plaatsje in het klassement. Hij haalde Mollema in, maar werd gepasseerd door de Tsjech Leopold König en de Spanjaard Haimar Zubeldia. Ook in de Vuelta a España deed hij weer mee. Hij was door de Belkinformatie samen met Robert Gesink en Wilco Kelderman aangewezen om een klassement te gaan rijden, maar bij hem wilde het niet lukken en hij eindigde op een voor hem teleurstellende 44e plaats.

In 2015 tekende Ten Dam een contract bij Team Giant-Alpecin voor 2016^[4]. Ten Dam reed de Ronde van Italië in 2017 voor Team Sunweb, in dienst van kopman Tom Dumoulin. Dumoulin won deze honderdste editie van de Ronde van Italië als eerste mannelijke Nederlander. Het was voor Ten Dam zijn tweede deelname aan de Giro. Bij zijn vorige deelname in 2009 won eveneens een ploeggenoot, de Rus Denis Mensjov.

In oktober 2019 heeft Ten Dam zijn carrière beëindigd in de Ronde van Lombardije als 94e. Doordat zijn goede vriend en landgenoot Bauke Mollema deze editie won,^[5] eindigde de carrière van Ten Dam nog met een hoogtepunt.

Ten Dam neemt nog wel deel aan wielerwedstrijden, met name op avontuurlijke parcours. Hij won in 2021 de Gravel Locos en werd tweede in Unbound Gravel. In 2022 werd hij tweede in de Transcordilleras Rally in Colombia.^[6] Dat is een wedstrijd over acht dagen, waarin de deelnemers 1100 kilometer afleggen over onverharde wegen, waarin 25.000 hoogtemeters overwonnen moeten worden. Daarbij nemen ze hun eigen bagage mee en moeten ze hun eigen materiaal verzorgen.

in juni begon Ten Dam aan de Tour Divide waarin hij na een strijd van bijna 4500km op een derde plaats eindigde.

Overwinningen

2006: 2e etappe Koers van de Olympische Solidariteit
2008: 1e etappe Internationaal Wegcriterium; Puntenklassement Internationaal Wegcriterium
2009: Bergklassement Ronde van Romandië
2011: Profronde van Tiel
2013: Spektakel van Steenwijk
2014: Profronde van Tiel
2021: Gravel Locos

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2004
2005
2006
2007
2008		21e
2009	28e	58e
2010			opgave
2011		57e
2012		28e	8e
2013		13e	opgave
2014		9e	44e
2015		92e
2016		73e
2017	34e	67e
2018	35e	51e
2019	opgave

Jaar	Milaan-San Remo	Ronde van Vlaanderen	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Clásica San Sebastián	WK op de weg	Wereldranglijsten
2004			opgave
2005			101e
2006			42e	71e		55e
2007	56e	48e	43e				61e	opgave	95e (UPT)
2008			51e			34e			124e (UPT)
2009					opgave
2010			53e	32e		114e	84e
2011				53e	opgave	33e	39e		64e (UWT)
2012				63e	39e	56e	56e	119e	80e (UWT)
2013			44e	49e	opgave	79e		opgave	107e (UWT)
2014			51e		opgave	30e	57e		81e (UWT)
2015				62e		101e
2016							opgave
2017					opgave		50e		227e (UWT)
2018			94e			49e			235e (UWT)
2019				opgave	94e

Resultaten in kleinere rondes

Jaar	Tour Down Under	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen
2007				9e	62e	30e		65e	18e
2008		42e			29e	59e		10e	85e
2009						42e
2010				28e	59e			opgave
2011	5e	opgave		12e				8e
2012		43e		77e		39e		23e
2013				60e	39e		13e
2014				62e		24e		13e
2015			80e	opgave		63e		20e
2016		122e		80e				72e
2017				16e	60e	37e
2018				65e	opgave	36e		opgave
2019		44e		31e				86e