Laurel Bank
Laurel Bank (Manx: Cronk-ny-Killey= heuvel van de kerk) ligt in de civil parish German op het eiland Man, langs de A3 van Castletown naar Ramsey.
Naamgeving
[bewerken | brontekst bewerken]Volgens kanunnik Ernest Stenning, priester, lokaal historicus én TT-marshal is de naam Laurel Bank aan het gebied gegeven door de TT-organisatie of door het publiek. Vóór de tijd van de TT heette het Cronk-ny-Killey of Creg-ny-Killey (heuvel van de kerk of rots van de kerk). In de jaren dertig kwam hier de zaagmolen van het Forestry Department van het eiland Man in de binnenbocht aan de rivier Neb te staan en tegenwoordig staat er een houtbewerkingsbedrijf, Island Landscapes.
Isle of Man TT en Manx Grand Prix
[bewerken | brontekst bewerken]Laurel Bank ligt tussen de 8e en de 9e mijlpaal van de Snaefell Mountain Course. Dat is het stratencircuit dat gebruikt wordt voor de Isle of Man TT en de Manx Grand Prix. Het vormt het een van de markante punten langs dit circuit en ligt tussen Ballacraine en Glen Helen. Laurel Bank maakte ook deel uit van de Highroads Course en de Four Inch Course, die gebruikt werden voor de Gordon Bennett Trial en de RAC Tourist Trophy van 1904 tot 1922. Het hoorde ook bij de St John's Short Course, die voor motorraces werd gebruikt van 1907 tot 1910.
Circuitverloop
[bewerken | brontekst bewerken]Laurel Bank vormt eigenlijk een serie bochten en is na Doran's Bend het begin van het meer bochtige gedeelte van het circuit aan de westkant van het eiland. Soms wordt Laurel Bank onderverdeeld: Laurel Bank 1, een flauwe linker bocht gevolgd door een flauwe rechter bocht, en Laurel Bank 2, een scherpere rechter bocht. Laurel Bank is een van de minst geliefde gedeelten van het circuit. Zelfs echte TT-enthousiasten vinden het niet prettig om een groot aantal mijlen langs de rotswanden aan de linkerkant te rijden. De kunst is om al bij Doran's Bend het tempo en de lijnen uit te zetten om via Laurel Bank richting Glen Helen te rijden. De toprijders, die dit eenmaal onder de knie hebben, worden in de trainingen vaak gevolgd door beginnelingen die proberen dezelfde snelheid te houden, maar regelmatig correcties moeten uitvoeren waardoor hun rijlijnen verstoord worden. Een verkeerde lijn in een bocht blijft problemen opleveren in de volgende bochten. John Surtees zei na zijn carrière over het gedeelte van Ballacraine tot Glen Helen: "It consists almost entirely of double corners, requiring a series of most unconventional lines. Often you'd have to go into a corner on what appeared to be on the wrong side of te road simply to be correctly placed for its partner. I think that's where a lot of people have come unstuck - taking themselves offline for the second corner."[1] In de beginjaren was het circuit hier ook nog eens onverhard en veel smaller dan tegenwoordig. Op enkele plaatsen zijn de rotsblokken als waarschuwing wit geschilderd en hier verloor zijspancoureur Dave Molyneux in 1999 de controle over zijn combinatie doordat er ook nog een kleine verhoging in de weg zit, waardoor de zijspancombinatie los van de grond kwam. Molyneux en zijn bakkenist Craig Hallam braken enkele botten en schreven hun zijspancombinatie af nadat ze de eerste manche gewonnen hadden. Laurel Bank heeft ook een aantal levens geëist en toen Tom Phillis hier in 1962 verongelukte was dat voor Gary Hocking aanleiding te stoppen met wegracen. Steve Hislop zei over Laurel Bank: "The place I hate is the approach to Laurel Bank. The very first bit with the rocky face, that's always scary"[2]. Hislop had daar alle reden toe: in 1988 had hij Doran's Bend binnendoor genomen met zijn hoofd bewust door de heg langs de weg. Dit bleek echter een met klimop bedekte rotswand te zijn. Laurel Bank 2 is een rechter bocht met een vervelende, moeilijk in te schatten apex. Zelfs John McGuinness, die in 2014 al 21 keer een TT-race had gewonnen, zei dat hij het elke keer presteerde de apex bij Laurel Bank 2 te missen. Stuart Graham maakte hier in de vroege jaren zestig een bijzondere schuiver mee. Zijn achterwiel wipte omhoog waardoor hij de controle verloor en tegen de muur in de buitenbocht werd geslagen. Daarbij brak de zool van zijn racelaars af. Hij kaatste helemaal terug naar de muur aan de overkant, weer terug naar de linkerkant en zat nog steeds op zijn motorfiets, zij het op de tank in plaats van het zadel. Hij kreeg weer controle over de motorfiets en kon zijn race voortzetten.
Verbeteringen aan het circuit
[bewerken | brontekst bewerken]- Voor de race van 1935 werd de weg verbreed bij de Highlander, Laurel Bank, Glen Helen en bij Brandywell, waar ook een schaapshek werd verwijderd.
Gebeurtenissen bij Laurel Bank
[bewerken | brontekst bewerken]- Op 8 juni 1951 verongelukte Chris Horn met een Norton Manx tijdens de Senior TT
- Op 7 juni 1954 verongelukte Raymond Ashford met een 350cc BSA Gold Star tijdens de training voor de Isle of Man TT
- Op 6 juni 1962 verongelukte de 125cc wereldkampioen van 1961 Tom Phillis met een Honda RC 170 tijdens de Junior TT
- Op 27 mei 1974 verongelukte Peter Hardy met een 750cc HTS-Imp tijdens de training voor de Sidecar TT
- Op 1 juni 1978 verongelukte Steven Davis met een 350cc Yamaha tijdens de training voor de Isle of Man TT
- Op 9 juni 1993 verongelukte Steve Harding met een Yamaha FZR 600 tijdens de Supersport TT
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Laurel Bank op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
voetnoten
- ↑ Het bestaat helemaal uit dubbele bochten, die een serie onconventionele rijlijnen vereisen. Vaak moest je een bocht insturen terwijl het leek of je aan de verkeerde kant van de weg reed, eenvoudig om goed voor de tweede bocht uit te komen. Ik denk dat veel mensen daardoor in de fout gaan - verkeerd uitkomen voor de tweede bocht.
- ↑ Ik heb een hekel aan de nadering van Laurel Bank. Het eerste stuk met de kale rotsen, dat is altijd griezelig
· 
· 