Hexadecanol
| Hexadecanol | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van 1-hexadecanol
| ||||
| Algemeen | ||||
| IUPAC-naam | hexadecaan-1-ol | |||
| Andere namen | cetylalcohol, palmitylalcohol, n-hexadecylalcohol | |||
| Molmassa | 242,45 g/mol | |||
| SMILES | CCCCCCCCCCCCCCCCO
| |||
| InChI | 1S/C16H34O/c1-2-3-4-5-6-7- 8-9-10-11-12-13-14-15-16- 17/h17H,2-16H2,1H3
| |||
| CAS-nummer | 36653-82-4 | |||
| EG-nummer | 253-149-0 | |||
| PubChem | 2682 | |||
| Wikidata | Q161632 | |||
| Beschrijving | Wasachtige vaste stof | |||
| Vergelijkbaar met | palmitinezuur | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | kleurloos | |||
| Dichtheid | 0,84[1] g/cm³ | |||
| Smeltpunt | 49[1] °C | |||
| Kookpunt | 344[1] °C | |||
| Vlampunt | > 140[1] °C | |||
| Onoplosbaar in | water[1] | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Hexadecanol, ook bekend als cetylalcohol, is een alcohol met 16 koolstofatomen. Bij kamertemperatuur heeft zuiver 1-hexadecanol een wasachtig uiterlijk.
De gebruiksnaam cetylalcohol verwijst naar potvisolie, waaruit het product voor het eerst werd geïsoleerd.[2] In 1817 werd het ontdekt door de Franse scheikundige Michel Eugène Chevreul wanneer hij walschot, een wasachtige substantie die uit potvisolie bereid werd, mengde met kaliumhydroxide.[3] Kleine hoeveelheden hexadecanol bleven achter na verhitting.
Toepassingen
[bewerken | brontekst bewerken]Vanwege de oppervlakte-actieve eigenschappen wordt hexadecanol gebruikt in cosmetische producten, onder andere als hoofdbestanddeel van bepaalde types vetvrije huidreiniger. Het wordt toegepast in shampoo, als verzachter, emulgator of verdikkingsmiddel bij de vervaardiging van huidcrèmes of lotions. Buiten de cosmetische industrie vindt het toepassing als smeermiddel voor moeren en bouten. Daarnaast is het een basisproduct voor het maken van sulfonaten en alkylethersulfaten.[1]
- ↑ a b c d e f (en) Gegevens van hexadecanol in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA (geraadpleegd op 18 april 2009)
- ↑ Nordegren, Thomas (2002). The A-Z Encyclopedia of Alcohol and Drug Abuse. Universal Publishers, p. 165. ISBN 158112404X.
- ↑ Booth, James Curtis (1862). The Encyclopedia of Chemistry, Practical and Theoretical, 429.