Hans Plomp
| Hans Plomp | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Hans Plomp op La Palma, 2013
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Hans Plomp | |||
| Geboren | 29 januari 1944 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Overleden | 6 augustus 2024 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | Dichter, schrijver, vertaler | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1968–2024 | |||
| Uitgeverij | In de Knipscheer | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Hans Plomp (Amsterdam, 29 januari 1944 – 6 augustus 2024) was een Nederlands schrijver en dichter. Samen met collega-schrijver Gerben Hellinga was hij de drijvende kracht achter het van de slopershamer redden van het dorp Ruigoord bij Amsterdam.[1] Hij was lid van het Amsterdams Ballon Gezelschap.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Plomp werd geboren in Amsterdam en volgde het lyceum waar hij voor de schoolkrant schreef en Vera de Vries - later beter bekend als Xaviera Hollander - leerde kennen. Als tiener leefde hij op een zolderkamer. Toen zijn ouders ontdekten dat hij 's nachts niet altijd thuis was, werd het toezicht verscherpt en ontdekte Plomp het schrijven. Hij studeerde Nederlands en was aanvankelijk leraar, maar werd actief in de Provo-beweging en gaf zijn baan op. Hij debuteerde in 1968 met De ondertrouw[2], een sleutelroman over zijn vriendschap met Gerard Reve en Johan Polak.[3] Hij werd pas echt bekend door Het Amsterdams dodenboekje (1970). In datzelfde jaar publiceerde hij met Peter Andriesse, Heere Heeresma en George Kool een Manifest van de jaren zeventig,[4], waarin de groep zich afzette tegen gevestigde auteurs en tegen de door hen als Nieuwe wartaal afgewezen experimentele literatuur die in die tijd nogal in opgang was.[5]
Als twintiger begon Plomp te experimenteren met lsd en andere geestverruimende middelen. Later schreef hij – samen met Gerben Hellinga – de 'drugs'handleiding Uit Je Bol (1994).[6][7] Plomp en Hellinga waren tevens duo-voorzitters geweest van de Stichting Legalize!, waarbij Plomp zich met passie inzette voor de normalisatie en legalisatie van drugsgebruik en het doorbreken van taboes.[8][9]
Samen gaven ze ook leiding aan het verzet van Amsterdamse kunstenaars tegen de sloop van het dorp Ruigoord. In juli 1973 wisten ze te voorkomen dat slopers het dorp kwamen afbreken en diezelfde dag nog werd de sloopvergunning voorlopig ingetrokken. Plomp woonde jarenlang in Ruigoord in een inmiddels afgebroken huis, Mexico. Tegenwoordig is Ruigoord een bloeiende kunstenaarsgemeenschap, waar hij een atelier had.[10]
In 1982 toerde Plomp met andere Nederlandse schrijvers en dichters door de Verenigde Staten ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van dit land. Zij traden daar op met Beat Poets als Allen Ginsberg, Gregory Corso, Amiri Baraka en Lawrence Ferlinghetti. Deze memorabele reis wordt boeiend beschreven in Revolvers lijkt me overdreven.
Hij reisde jarenlang door het Verre Oosten, wat resulteerde in columns in De Volkskrant en het boek India, heilig en hels. In 1991 was Plomp te gast op het Crossing Border-festival.[11] en 1993[12] Op 21 mei 2008 was hij te zien in een aflevering van Spuiten en Slikken, tijdens een samen met stichting Legalize! gevoerde actie tegen het verbod op paddo's.
Samen met beeldende kunstenaars Aat Veldhoen en Frank Lodeizen schiep hij monumentale uitgaven als De Kunst van het Sterven en NU. Naast zijn werk als schrijver en dichter stelde Plomp bundels samen en was hij actief als vertaler van boeken van onder anderen James Purdy, George Steiner en Amos Tutuola.
Jarenlang organiseerde hij op Ruigoord het meerdaagse literaire festival Vurige Tongen[13][14][15] en het roemruchte Landjuweel. Hij speelde een belangrijke rol bij het zogenaamde Ballonnenfeest, de jaarlijkse Paradiso-happening van het Amsterdams Ballon Gezelschap.[16]
In 2017 verscheen een selectie uit 50 jaar dichtwerk, Dit is de beste aller tijden.[17].
Plomp overleed op 6 augustus 2024 na een lang ziekbed. Hij werd 80 jaar.[18]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]Romans, poëzie en essays
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit is de beste aller tijden (gedichten) — In de Knipscheer, 2017
- Een + een = Eén (gedichten) — Brumes Blondes, 2011
- India. Heilig en hels — In de Knipscheer, 2009
- Karma Sutra — Nymfaeum Pers, 2006
- Jozefien en het Kietelbos (kinderboek) — In de Knipscheer, 2000
- Ruigoord—Amsterdams Ballongezelschap. 100 seizoenen 1972-1998 (met Aja Waalwijk) — Bas Lubberhuizen, 1998
- AH2 — Albert Heijn, 1997
- Jaya en het orakel (kinderboek) — Leopold, 1995
- Het beest is los!, 51 gedichten (1980-1995) — Stichting Raamwerk Letterexploitatie, 1995
- Uit je bol (met Gerben Hellinga) — Prometheus, 1994
- In Amsterdam, de verhalen van Larrie (verzamelbundel) — In de Knipscheer, 1993
- In India — In de Knipscheer, 1991
- Het innerlijk bordeel: erotische verhalen — In de Knipscheer, 1990
- Revolvers lijkt me overdreven: Een reisnovelle — Conserve, 1987
- Gulle nachtmoeder (roman) — Nioba, 1987
- Lokomotive (roman) — In de Knipscheer, 1986
- Open inrichting: Nieuw Amsterdams Dodenboekje (verhalen) — In de Knipscheer, 1985
- Een schizofreen is nooit alleen: over de grenzen van het rationalisme (essays) — In de Knipscheer, 1983
- Gedroomde reizen met vrouwen — In de Knipscheer, 1982
- Nine Dutch Poets — City Lights Books, 1982
- Venus in Holland: gedichten 1960-1981 — In de Knipscheer, 1981
- Liefdesoorlog/ Battle of Love — G. Stuyling, 1979
- Lofzang op de moraal van de neo-moralistiese beweging (gedichten en verhalen) — Akasha, 1976
- In de buik van moeder Natuur — De Harmonie, 1976
- Op zoek (fotoroman met Jean-Paul Vroom) — De Harmonie, 1975
- Satan ontmaskerd (verhalen) — De Harmonie, 1973
- Gekkenwerk: een jaarverslag (gedichten) — De Harmonie, 1972
- Brigadier Snuf rookt stuff: Een liederlijk verslag — Manteau, 1972
- Moker in Mokum: De koffie is klaar (toneelstuk), 1971
- Huize de slapeloze nachten (verhalen) — Thomas Rap, 1971
- Manifest voor de jaren zeventig (met Peter Andriesse, Heere Heeresma en George Kool) — De Bezige Bij, 1970
- Het Amsterdams dodenboekje: een strooibiljet (verhalen) — De Harmonie, 1970
- De Chinese kruiwagen en ander schrijnend proza (verhalen) — Manteau, 1969
- De ondertrouw. Een somber herenboek (roman) — Manteau, 1968
- ↑ Michiel Louter, "Requiem voor ruigoord", De Groene Amsterdammer, 9 juli 1997. Gearchiveerd op 3 december 2022.
- ↑ Karel Wasch, "Zelden zal een literaire carrière zo grillig zijn verlopen", Literair Nederland, 11 december 2006.
- ↑ Het raadsel Johan Polak, Vrij Nederland, 8 november 2008. Gearchiveerd op 29 maart 2023.
- ↑ Manifest voor de jaren zeventig, Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren. Gearchiveerd op 18 augustus 2022.
- ↑ Hier zijn geen mensen, NRC, 31 augustus 2001. Gearchiveerd op 25 juli 2023.
- ↑ Ontdekkingsreiziger in de geest, Azarius.nl, 18 februari 2015
- ↑ René Zwaap, "Psychonauten ‘cannabisten zitten gewoon beter in hun vel'", De Groene Amsterdammer, 4 mei 1994. Gearchiveerd op 27 januari 2023.
- ↑ Hans Plomp – Niet Stoned Maar High - Legalize! (22 februari 2024). Geraadpleegd op 24 juni 2024.
- ↑ Nieuw Bestuur! - Legalize! (8 november 2008). Geraadpleegd op 24 juni 2024.
- ↑ Hans Plomp Portretten door Van der Vegt. Gearchiveerd op 1 juni 2023.
- ↑ "(voorloper Crossing Border) Zuiderstrand festival 1991", Crossing Border, 17 augustus 1991. Gearchiveerd op 25 juli 2023.
- ↑ "Crossing Border 1993", Crossing Border, juni 1993. Gearchiveerd op 25 juli 2023.
- ↑ In de hemel is geen hel, De Volkskrant, 3 juni 2006
- ↑ festivals in Amsterdam[dode link], I Amsterdam.com
- ↑ Ruigoords pinksterpoëzie: Vurige Tongen, NRC, 22 mei 2015
- ↑ Ode aan de ‘revolutie van de lol’, www.hart.amsterdam. Gearchiveerd op 15 augustus 2020.
- ↑ Hans Plomp – Dit is de beste aller tijden. Bloemlezing, uitgeverij In de Knipscheer
- ↑ Bruggen, Martijn van, Nieuws: Hans Plomp (1944-2024) overleden. Tzum (7 augustus 2024). Geraadpleegd op 7 augustus 2024.