Naar inhoud springen

Franco Ballerini

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Franco Ballerini
Franco Ballerini in 1996
Franco Ballerini in 1996
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 11 december 1964
Geboorteplaats Florence, Italië
Overlijdensdatum 7 februari 2010
Overlijdensplaats Pistoia, Italië
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Ploegen
1986–1987
1988
1989
1990–1991
1992–1993
1994–1998
1999–2000
2001
Magniflex
Del Tongo
Malvor-Sidi
Del Tongo
GB-MG Maglificio
Mapei
Lampre-Daikin
Mapei-Quick·Step
Beste prestaties
Milaan-San Remo 7e (1993)
Gent-Wevelgem 2e (1994)
Ronde van Vlaanderen 3e (1997)
Parijs-Roubaix 1e (1995, 1998)
Amstel Gold Race 5e (1990)
Luik-Bastenaken-Luik 12e (1994)
Ronde van Lombardije 3e (1991)
WK op de weg 12e (1991)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Franco Ballerini (Florence, 11 december 1964Pistoia, 7 februari 2010) was een Italiaans wielrenner en wielercoach.

Als renner richtte Ballerini zich vooral op het eendagswerk. In 1993 greep hij net naast de zege in Parijs-Roubaix toen hij werd verslagen door de Fransman Gilbert Duclos-Lassalle. Ballerini dacht eraan in 1994 met wielrennen te stoppen, maar besloot uiteindelijk om wraak te nemen voor zijn tweede plaats. Dat deed hij door de edities van 1995 en 1998 te winnen. Andere belangrijke overwinningen behaalde Ballerini in de koersen Omloop Het Volk en Parijs-Brussel.

In 2001 besloot Ballerini dan toch om afscheid te nemen van de wielersport, waarna hij bondscoach van Italië werd. In 2002, zijn eerste jaar als bondscoach, won Ballerini het WK met Mario Cipollini. Ook het olympisch goud in Athene 2004 was voor de Azzuri met Paolo Bettini. Na het WK in Madrid van 2005, dacht Ballerini eraan ontslag te nemen maar besloot toch nog als bondscoach aan te blijven. In 2006 won hij met Paolo Bettini opnieuw de wereldtitel.

In februari 2010 deed Ballerini, die een fervent rallyliefhebber was, op 45-jarige leeftijd mee aan een rally in Larciano, als co-piloot van Alessandro Ciardi. Hij raakte zwaargewond bij een crash en overleed in het ziekenhuis van Pistoia.[1] Op 28 februari 2011 werd bekendgemaakt dat het stoffelijk overschot van Ballerini ter autopsie zal worden opgegraven, om onderzoek te kunnen doen naar het mogelijk causaal verband tussen zijn (fatale) verwondingen en een slecht functionerend veiligheidssysteem.[2]

Om Ballerini te herdenken krijgt de eerste Italiaan die aankomt in Parijs-Roubaix de Souvenir Franco Ballerini. Een wedstrijd in een wedstrijd dus voor Italiaanse renners. Filippo Pozzato was de eerste die deze trofee veroverde.

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1986
1987 124e  
1988
1989
1990 109e  
1991 opgave (1) 
1992 115e   opgave  
1993 61e (1) 
1994 opgave  
1995
1996
1997 97e  
1998 opgave  
1999
2000
2001
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Brussel Omloop Het Volk Dwars door Vlaanderen WK op de weg Wereld­ranglijsten
1986 25e
1987
1988 64e
1989 61e 61e 34e 10e 63e (UWB)
1990 66e Brons 10e 19e 5e 81e 11e Goud 47e 4e (UWB)
1991 26e 39e 8e 5e 19e 38e Brons 65e 12e 7e (UWB)
1992 27e 81e 9e 11e 18e 40e
1993 7e 39e 6e Zilver ↑ 10e 21e 68e 11e Zilver ↑ 7e (UWB)
1994 17e Zilver 4e Brons ↑ 16e 12e Zilver 8e (UWB)
1995 47e 10e Goud ↑ 28e 44e Goud ↑ 12e (UWB)
1996 67e 59e 18e 5e 25e 8e 5e
1997 30e 86e Brons ↑ 24e 35e 19e 6e 20e (UWB)
1998 58e 30e 8e Goud ↑ 18e 37e 5e 8e (UWB)
1999 43e 36e 11e 29e 45e
2000 168e 36e 29e 8e 69e 100e 48e 13e 4e
2001 59e 42e 32e
Commons heeft media­bestanden in de categorie Franco Ballerini.
  • (en) Profiel van Franco Ballerini op ProCyclingStats