Formule 1 in 1964
| 15e Formule 1-seizoen (1964) | ||||
|---|---|---|---|---|
Volgende: 1965 Vorige: 1963
| ||||
| ||||
John Surtees, wereldkampioen 1964
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Races | 10 | |||
| Coureurs | 40 | |||
| Constructeurs | 13 | |||
| Verdedigend kampioen |
 Jim Clark (coureurs) Lotus (constructeurs)
| |||
| Eindstand coureurs | ||||
| 1e plaats | John Surtees 40 (1e titel) | |||
| 2e plaats | Graham Hill 39
| |||
| 3e plaats | Jim Clark 32
| |||
| Eindstand constructeurs | ||||
| 1e plaats |  Ferrari 45 (2e titel) | |||
| 2e plaats | BRM 42
| |||
| 3e plaats | Lotus 37
| |||
| ||||
Het Formule 1-seizoen 1964 was het 15de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 10 mei en eindigde op 25 oktober na tien races.
John Surtees werd wereldkampioen in een Ferrari in de laatste race. Maurice Trintignant stopte met racen op bijna 47-jarige leeftijd na een van de langste Formule 1-carrières ooit. Hij was er al bij sinds 1950. Carel Godin de Beaufort vloog, rijdend in zijn eigen Porsche 718, tijdens de vrije training van de Grand Prix van Duitsland op de Nürburgring Nordschleife de baan af bij de Bergwerk-bocht en belandde tussen de bomen. Hij kwam een dag later in het ziekenhuis in Keulen om het leven door ernstige verwondingen aan zijn hoofd, borst en benen. Na drie opeenvolgende jaren met slechts één bandenleverancier, reden dit jaar alle teams op banden van Dunlop behalve het kleine Britse team Derrington-Francis-ATS dat met Goodyear-banden reed.[1]
Kalender
[bewerken | brontekst bewerken]| GP nr. | Ronde | Grand Prix | Circuit | Plaats | Datum |
|---|---|---|---|---|---|
122
|
1 | GP van Monaco |  Circuit de Monaco
|
Monte Carlo | 10 mei |
123
|
2 | GP van Nederland |  Circuit Park Zandvoort
|
Zandvoort | 24 mei |
124
|
3 | GP van België |  Circuit de Spa-Francorchamps
|
Stavelot | 14 juni |
125
|
4 | GP van Frankrijk |  Circuit de Rouen-les-Essarts
|
Orival (Seine-Maritime) | 28 juni |
126
|
5 | GP van Groot-Brittannië | Brands Hatch
|
West Kingsdown | 11 juli |
127
|
6 | GP van Duitsland |  Nürburgring Nordschleife
|
Nürburg | 2 augustus |
128
|
7 | GP van Oostenrijk |  Zeltweg Luchthaven Circuit
|
Zeltweg | 23 augustus |
129
|
8 | GP van Italië | Autodromo Nazionale Monza
|
Monza | 6 september |
130
|
9 | GP van de Verenigde Staten |  Watkins Glen International
|
Watkins Glen (New York) | 4 oktober |
131
|
10 | GP van Mexico |  Magdalena Mixhuca Circuit
|
Mexico-Stad | 25 oktober |
Afgelast
[bewerken | brontekst bewerken]De Grand Prix van Zuid-Afrika stond oorspronkelijk gepland als seizoensafsluiter van 1964 maar werd afgelast en een week later als eerste race van het seizoen 1965 gehouden.[2]
| Ronde | Grand Prix | Circuit | Plaats | Originele datum |
|---|---|---|---|---|
| 11 | GP van Zuid-Afrika |  Prince George Circuit
|
Oos-Londen | 26 december |
Resultaten en klassement
[bewerken | brontekst bewerken]Grands Prix
[bewerken | brontekst bewerken]
Puntentelling
[bewerken | brontekst bewerken]Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.
| Positie | 1e | 2e | 3e | 4e | 5e | 6e |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Punten | 9 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Klassement bij de coureurs
[bewerken | brontekst bewerken]De zes beste resultaten telden mee voor de eindstand, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.
|
|
Klassement bij de constructeurs
[bewerken | brontekst bewerken]Per race telt alleen het beste resultaat mee voor de constructeur.
De zes beste resultaten telden mee voor de eindstand, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.
|
|
· 
· 
- ↑ (en) ATS (Derrington - Francis) Tipo 100. Gearchiveerd op 10 juli 2023. Geraadpleegd op 9 augustus 2022.
- ↑ (en) David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, pagina 35.