Catherine Ashton
| Catherine Ashton | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Lid van het Hogerhuis | ||||
| Aangetreden | 20 augustus 2019 | |||
| Einde termijn | .
| |||
| Aangetreden | 1 november 2014 | |||
| Einde termijn | 30 juni 2017
| |||
| Aangetreden | 2 augustus 1999 | |||
| Einde termijn | 3 oktober 2008 | |||
| ||||
Catherine Margaret Ashton, Barones Ashton van Upholland (Upholland, Engeland, 20 maart 1956) is een Brits politica en diplomate van de Labour Party.
Ashton was tussen 2001 en 2008 bewindspersoon in de kabinetten-Blair en Brown en was van 2008 tot 2014 de Brits Eurocommissaris in de commissies-Barroso I en Barroso II.
Politieke loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]In het Verenigd Koninkrijk
[bewerken | brontekst bewerken]Tussen 1977 en 1983 was Ashton penningmeester van de Campagne voor Nucleaire Ontwapening (CND).
Van 2001 tot 2007 bezette ze verschillende posten als staatssecretaris. Van 28 juni 2007 tot 3 oktober 2008 was ze als Leader van het Hogerhuis lid van het kabinet Brown. Ze heeft zich nog nooit kandidaat gesteld in verkiezingen. In 2006 won ze de "Politician of the Year"-award, toegekend aan politici die een positieve weerslag hebben op het leven van Britse homo's en lesbiennes.[1]
In de Europese Unie
[bewerken | brontekst bewerken]Vanaf 3 oktober 2008 was ze Europees commissaris voor Handel in de commissie-Barroso I, in opvolging van Peter Mandelson.
Op 19 november 2009 werd Ashton voorgedragen als hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid in de commissie-Barroso II. De Europese sociaaldemocraten kwamen die dag op de Oostenrijkse ambassade samen om de kandidatuur van Ashton te bespreken. Ze was de eerste persoon die deze functie bekleedde. Critici stelden dat Ashton onvoldoende ervaring had op het gebied van buitenlandse zaken. Zelf zegt ze dat haar vaardigheden geschikt zijn.[2] Ze ontkende geld van communistische landen te hebben aangenomen in haar vroegere rol als penningmeester van de Campagne voor Nucleaire Ontwapening.[2]
Ashton wilde helpen om de EU zich politiek meer te laten gelden. Ze wilde de dialoog aangaan met Rusland. De trans-Atlantische betrekkingen waren volgens haar "strategisch belangrijk".[2]
Als Brits Eurocommissaris werd ze opgevolgd door Jonathan Hill. Haar opvolger als hoge vertegenwoordiger was Federica Mogherini.
Opmerkelijke gebeurtenissen in Ashtons termijn als hoge vertegenwoordiger
[bewerken | brontekst bewerken]- Oprichting van de Europese Dienst voor Extern Optreden (EDEO) in 2010. Ashton heeft in 2010 overeenstemming bewerkstelligd tussen de Europese Commissie, de Raad van de Europese Unie en het Europees Parlement over de vormgeving van de dienst.[3]
- Aansturing van Operatie Atalanta (een Europese, militaire anti-piraterij actie in Somalië) met EU speciaal vertegenwoordiger Alexander Rondos.[4]
- In 2013 bijdragen aan een deal waardoor Servië en Kosovo hun banden hebben kunnen normaliseren.[5]
- Voorzitterschap van de vijf permanente leden van de VN veiligheidsraad en Duitsland tijdens onderhandelingen met Iran over nucleaire aangelegenheden in november 2013. Dit heeft geleid tot een tussentijds akkoord.[6]
- Bezoek aan Kiev tijdens de Euromaidan.[7]
Persoonlijk leven
[bewerken | brontekst bewerken]Op 2 augustus 1999 werd ze in de adelstand verheven als Barones Ashton van Upholland.
Ashton is gehuwd en heeft twee kinderen en drie stiefkinderen. Zij woont met haar man in St Albans.
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]Barones in de Peerage van het Verenigd Koninkrijk (1999)
Grootkruis in de Orde van Sint-Michaël en Sint-George (2015).
- ↑ Gay rights advocate Cathy Ashton is new EU foreign affairs chief. Gearchiveerd op 26 oktober 2021.
- ↑ a b c Nieuwsbericht op europa.eu
- ↑ (en) EU takes 'historic' step on new diplomatic service. euobserver.com. Gearchiveerd op 20 februari 2019. Geraadpleegd op 19 februari 2019.
- ↑ EDEO, The EU fight against piracy in the Horn of Africa. Gearchiveerd op 19 december 2018. Geraadpleegd op 19 februari 2019.
- ↑ BBC, Serbia and Kosovo reach EU-brokered landmark accord. Gearchiveerd op 20 februari 2019. Geraadpleegd op 19 februari 2019.
- ↑ (en) Ian Traynor, Iran nuclear talks: Lady Ashton's Geneva triumph takes centre stage. The Guardian. Gearchiveerd op 16 november 2018. Geraadpleegd op 19 februari 2019.
- ↑ European Commission - PRESS RELEASES - Press release - Message by EU High Representative Catherine Ashton to Maidan protesters. europa.eu. Gearchiveerd op 20 februari 2019. Geraadpleegd op 19 februari 2019.
| Voorganger: Jacqui Smith |
Staatssecretaris voor Onderwijs 2001–2004 |
Opvolger: Geoffrey Filkin |
| Voorganger: Geoffrey Filkin |
Staatssecretaris voor Justitie 2004–2007 |
Opvolger: Philip Hunt |
| Voorganger: Valerie Amos |
Leader of the House of Lords 2007–2008 |
Opvolger: Janet Royall |
| Voorganger: Valerie Amos |
Lord President of the Council 2007–2008 |
Opvolger: Janet Royall |
| Voorganger: Peter Mandelson |
Brits Eurocommissaris 2008–2014 |
Opvolger: Jonathan Hill |
· 
· 
· · - Britse baron voor het leven
- Brits bestuurder
- Brits diplomaat
- Brits Eurocommissaris
- Brits staatssecretaris
- Brits vredesactivist
- Conflictbemiddelaar
- Europese Commissie-Barroso I
- Europese Commissie-Barroso II
- Labour-politicus (Verenigd Koninkrijk)
- Leader of the House of Lords
- Lord President of the Council
- Lid van het Hogerhuis (Verenigd Koninkrijk)
- Homorechtenactivist
- Rector