Naar inhoud springen

11e dynastie van Egypte

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dynastieën van de
Egyptische oudheid
Proto-dynastieke periode
Vroeg-dynastieke periode
1e dynastie · 2e dynastie ·
3e dynastie
Oude Rijk
4e dynastie · 5e dynastie ·
6e dynastie
Eerste tussenperiode
7e dynastie · 8e dynastie ·
9e dynastie - 10e dynastie
Middenrijk
11e dynastie · 12e dynastie
Tweede tussenperiode
13e dynastie · 14e dynastie ·
15e dynastie - 16e dynastie ·
17e dynastie
Nieuwe Rijk
18e dynastie · 19e dynastie ·
20e dynastie
Derde tussenperiode
21e dynastie · 22e dynastie ·
23e dynastie · 24e dynastie
Late periode
25e dynastie ·
26e dynastie · 27e dynastie ·
28e dynastie · 29e dynastie ·
30e dynastie · 31e dynastie
Ptolemaeën

De 11e dynastie was van origine een Thebaanse dynastie die (vanaf ca. 2134 v.Chr.) rivaliseerde met de 9e en 10e dynastie uit Heracleopolis, totdat de Thebaan Nebhepetre Mentoehotep het land verenigde door zijn overwinning op de noordelijke provincies, waarmee het Middenrijk begon.

Tijdens het Middenrijk werden er in het gehele land bouwwerken opgericht, er werden expedities uitgezonden naar het mijnengebied Wadi Hammamat, en de Rode Zee-route werd weer in gebruik genomen. De binnenlandse politiek leek in het begin redelijk stabiel te zijn, maar de vizier van koning Nebtawyre Mentoehotep, genaamd Amenemhat, nam in 1976 v.Chr. de macht over en stichtte daarmee de 12e dynastie van Egypte.

Mentoehotep IVMentoehotep IIIMentoehotep IIAntef IIIAntef IIAntef IMentoehotep I
Zie de categorie 11e dynastie van Egypte van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.