jegens

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  jegens    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈjeɣəns / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈjeχəns/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈjeɣəns/

Woordafbreking

• je·gens

Woordherkomst en -opbouw

• In de huidige betekenis voor het eerst aangetroffen in het jaar 1292

erfwoord afkomstig van : Middelnederlands: jeghen “aan” Oudsaksisch: gegin- Germaans: *gagna-, *gegni-

Verwant in Germaans West: Engels gain- in gainsay “tegenspreken” (Angelsaksisch: gegn, gēn), Fries: tsjin, Duits: gegen (Oudhoogduits: gagan, gegin) Noord: Oudnoords: gegn

Voorzetsel

jegens

1. ten aanzien van, tegenover, naar ... toe (figuurlijk, niet in de betekenis "door een ruimte"); vooral gebruikt bij personen

   • Wrok jegens iemand koesteren. 
   • Volgens de Twentse pastoor onderscheidt de christelijke gemeenschap op Sri Lanka zich door hun sterk verzoenende houding jegens andere religies. „Ze vormen slechts een kleine minderheid, - zo’n zeven procent van de bevolking- maar zijn zeer verdraagzaam. Zo heb ik het meegemaakt dat tijdens een misviering de buren van het boeddhistische gebedshuis opzettelijk lawaai begonnen te maken om het geluid van biddende christenen te overstemmen. Ik heb bewondering voor hun lankmoedigheid.”  

Verwante begrippen

• tegen

Hyponiemen

• daarjegens, erjegens, hierjegens, waarjegens

Afgeleide begrippen

• bejegenen

Vertalingen

    1. tegenover   

Afrikaans: jeens (af) Engels: towards (en)

Frans: envers (fr)

		vnw. bijw.
voorzetselbijwoord		jegens
persoonlijk		erjegens
aanwijz.	nabij	hierjegens
	veraf	daarjegens
vragend/betrekk.		waarjegens

Bijwoord

jegens

1. (verouderd) prepositioneel deel van een voornaamwoordelijk bijwoord tegenover

Gangbaarheid

• Het woord jegens staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "jegens" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.