edict
Uiterlijk
- edict
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘verordening’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1482 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | edict | edicten |
verkleinwoord | edictje | edictjes |
het edict o
- een belangrijk besluit uitgevaardigd door een vorst
- In 864 vaardigde Karel de Kale een edict uit dat de laatste succesvolle poging van een Karolingisch vorst was om sociale en monetaire hervormingen door te voeren.
- Het woord edict staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "edict" herkend door:
67 % | van de Nederlanders; |
60 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "edict" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be