duel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  duel    (hulp, bestand)
• IPA: / dyˈwɛl / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• du·el

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘tweegevecht’ voor het eerst aangetroffen in 1636

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	duel	duels duellen
verkleinwoord	duelletje	duelletjes

Zelfstandig naamwoord

het duel o

1. een gevecht tussen twee personen, gewoonlijk onder bepaalde regels

   • In de negentiende eeuw was het houden van duels vrij algemeen tussen heren van stand. 

2. duel wedstrijd tussen twee personen of twee ploegen

   • Het duel tussen FC Twente en Heracles beloofde weer ongemeen spannend te worden. 

   ▸ Even later tekende Lewandowski wel voor zijn tiende Champions League-treffer. Oud-Ajacied Maximilian Wöber ging het duel met de Poolse spits veel te lomp in, waarna Lewandowski zijn zelf verdiende strafschop snoeihard in de linkerhoek schoot: 1-0.

Synoniemen

• tweegevecht, tweekamp

Hyponiemen

   

EK-kwalificatieduel WK-kwalificatieduel afscheidsduel artillerieduel bekerduel beslissingsduel competitieduel cupduel degradatieduel eredivisieduel finaleduel groepsduel inhaalduel kopduel kwalificatieduel kwartfinaleduel leagueduel luchtduel netduel oefenduel openingsduel play-offduel pouleduel prestigeduel risicoduel sleutelduel slotduel sprintduel thuisduel topduel uitduel voetbalduel

Afgeleide begrippen

• dueldemocratie, duelkracht, duellist

Verwante begrippen

• duelleren

Vertalingen

    1. een gevecht tussen twee personen, gewoonlijk onder bepaalde regels   

Afrikaans: duel (af), tweegeveg (af), tweestryd (af) Engels: duel (en)

Fries: kampslach (fy) g Spaans: duelo (es) m

Gangbaarheid

• Het woord duel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "duel" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	duel	duelle

Zelfstandig naamwoord

duel

1. duel

Engels

enkelvoud	meervoud
duel	duels

Zelfstandig naamwoord

duel

1. duel

vervoeging
onbepaalde wijs	to  duel
he/she/it	duels
verleden tijd	duelled   dueled
voltooid deelwoord	duelled   dueled
onvoltooid deelwoord	duelling   dueling
gebiedende wijs	duel

vervoeging
onbepaalde wijs	to  duel
he/she/it	duels
verleden tijd	[[dueled (VS) duelled (VK)#Engels|dueled (VS) duelled (VK)]]
voltooid deelwoord	[[dueled (VS) duelled (VK)#Engels|dueled (VS) duelled (VK)]]
onvoltooid deelwoord	[[dueling (VS) duelling (VK)#Engels|dueling (VS) duelling (VK)]]
gebiedende wijs	duel

Werkwoord

duel

1. duelleren