Timur

Niet te verwarren met: timur

Indonesisch

U

T

B

S

TL

BL

TG

BD

UTL

UBL

TTL

TMg

SMg

SBD

BBD

BBL

Woordherkomst en -opbouw

• cognaat met Atjehs: Timu

Woordafbreking

• Ti·mur

Zelfstandig naamwoord

Timur

1. (windstreek) oosten, oost de naam van de windrichting zelf of als deel van een aardrijkskundige naam; in andere samenstellingen zonder hoofdletters gespeld

   «Timur Tengah»

   Midden-Oosten

Schrijfwijzen

• T
• timur

Antoniemen

• Barat

Afgeleide begrippen

• Timur Laut
  • Utara Timur Laut
  • Timur Timur Laut
• Timur Menenggara