Sabrosa

Sabrosa

Brason	Bandeira
[[Fexeiro:|250px]] {{{lhegenda}}}
Gentílico	Sabrosense
Ária	156,45 km²
Populaçon	6361 hab. (2011)
Densidade populacional	40,66 hab./km²
N.º de freguesies	15
Fundaçon de l munecípio (ó foral)	1836
Region	Norte
Subregion	Douro
Çtrito	Bila Rial
Antiga porbíncia	Trás-los-Montes i Alto Douro
Ourago
Feriado municipal	8 de Setembre
Código postal	5060
Andereço de ls Paços de l Cunceilho	Nun çponible
Sítio oufecial	www.cm-sabrosa.pt
Andereço de correio eiletrónico	geral@cm-sabrosa.pt
Munecípios de Pertual

Sabrosa ye ua bila pertuesa ne l Çtrito de Bila Rial, Region Norte i sub-region de l Douro, cun cerca de 1 200 habitantes.

Ye sede dun munecípio cun 156,45 Km² de ária i 6 361 habitantes (2011), subdebidido an 15 freguesies. L munecípio ye lhemitado a norte pul munecípio de Bila Pouca de Aguiar, a lheste por Alijó, a suiste por San João de la Pesqueira, a sul por Tabuaço i Armamar i a oeste pul Peso de la Régua i por Bila Rial. Fui criado an 1836 por çmembramiento de Bila Rial.

De todas las freguesies, solo Parada de l Pinhon, San Lhourenço de Ribapinhon i Torre de l Pinhon nun stan anseridas na Region Demarcada de l Douro. A 14 de Dezembre de 2001, la UNESCO antegrou l Alto Douro Binhateiro na lhista de lhocales cunsidrados patrimonho mundial na catadorie de “Sítios Mistos”, anglobando árias de l nuosso munecípio.

Sabrosa ye tamien un cunceilho cun fuortes lhigaçones a la Ouropa i percipalmente la Fráncia i Spanha, culas quales mantén las geminaçones culas bilas de Cadaujac, tierra de binhedos, i Guétarie, lhocal de nacimiento de Sebastian de Elcano, cumpanheiro de Fernão de Magalhães que treminou la biaige de Circun-nabegaçon.

Percisamente por ser brício de Fernão de Magalhães, Sabrosa ten tamien zambolbido relaçones prebilegiadas culas Filipinas, Chile, Argentina, Brasil, l que ten permitido porjetar mundialmente este cunceilho, l Douro i Pertual.

Ne l cunceilho susisten inda alguns artesones dedicados que trabalhan nas árias de las rendas, tanoarie, cestarie, marcenarie, tamancarie i queisarie. Cumo cunceilho strasmuntano que ye, tamien an Sabrosa, se puode apreciar la buona gastronomie d'adonde se salientan l Chibo assado cun arroç de forno, l cozido a la pertuesa, la bola de chicha, ls anchidos tradecionales, l pan-de-ló, las cabacas altas i las cabaquinhas i naturalmente ls eicelentes binos de l Douro i binos de l Porto.

Eiboluçon demográfica

Populaçon de l cunceilho de Sabrosa (1849 – 2011)
1849	1900	1930	1960	1981	1991	2001	2011
5 412	14 038	12 576	12 903	9 050	7 478	7 032	6 361

Freguesies

Las freguesies de Sabrosa son las seguintes:

• Celeirós
• Fóias de l Douro
• Goubanes de l Douro
• Goubinhas
• Parada de Pinhon
• Paradela de Guianes
• Paços
• Probesende
• Sabrosa
• San Cristóvão de l Douro
• San Lhourenço de Ribapinhon
• San Martico de Antas
• Souto Maior
• Torre de l Pinhon
• Bilarinho de San Romon

Stória

Anque solamente ser cunceilho zde 6 de Nobembre 1836, to l território de Sabrosa stá peijado de restos de l'acupaçon de defrentes pobos i culturas, sendo alguns de ls mais antigos ls que remontan a la Pré-stória recente.

Fui percisamente durante este período que se custruíran las dezenas de mamoas, struturas funerárias neolíticas, que fúrun eidantificadas ne l nuosso território i de las quales se çtaca la Mamoa 1 de Madorras, na Serra de la Padrela (Arcana), pula sue monumentalidade i culidade de preserbaçon.

Tamien la, bulgarmente chamada, cultura castreija (Eidade de l Fierro) ne ls deixou bruxedos na forma de castros, cumo l de la Sancha ó Castielho de ls Mouros, an Sabrosa i l Castro de S. Demingos de Probesende, lhocalizados an sítios cun buona besibelidade i buonas defesas naturales que éran depuis reforçadas cula custruçon de fossos i bárias ordes de muralhas.

L Castro de Sabrosa terá sofrido inda un porcesso de romanizaçon, atestado pul spólio ancontrado de l qual se çtacan alguas moedas i ua eipígrafe dedicada la Júpiter. Ne l cunceilho eisistia inda un semitério lhusitano-romano lhocalizado na Freguesie de Probesende (Quinta de la Relba), classeficado cumo patrimonho d'antresse público, mas çtruído ne ls anhos 50 por un arroteamiento de l terreno para plantaçon dua benie.

La maiorie de las poboaçones pertencentes al cunceilho de Sabrosa remontan a la Eidade Média, pertencendo assi la cuncesson de ls respetibos forales al ampeço de la dinastie Afonsina, ambora las sues ouriges séian anteriores a 1143 (Fundaçon de Pertual), cumo ye l causo de Probesende. Deste período restan inda alguas sepulturas paleo-crestianas scabadas na peinha, lhocalizadas na prossimidade de ls seguintes lhocales: Arcana, Bilar de Celas, Paredes, Probesende i Donelo.

Ne l seclo XV, la documentaçon relatiba a lhegados i balimientos surge cun mais antensidade, denotando l'eisisténcia de famílias nobres, ne l teta de las quales, mais percisamente na Casa de la Pereira, naciu l nabegador Fernão de Magalhães a quien se dében ls prainos i l'eisecuçon parcial de la purmeira biaige de Circun-nabegaçon de la Tierra.

L modo de bida destas famílias nobres puode ser hoije eimaginado partindo de l'ouserbaçon de ls einúmaros solares i casas brasonadas que se çtribuen pul cunceilho, podendo ser apreciados an quaije todas las poboaçones.

Cula prosperidade eiquenómica cunseguida an birtude de la porduçon i comércio de bino, fui reforçado l poder i anfluéncia dessa nobreza lhiebando a ua proliferaçon de ls solares ne l seclo XVIII. Este arranque eiquenómico-social debiu-se subretodo a la criaçon, an 1756, de la Region Demarcada de l Douro, purmeira ne l mundo, i a la fundaçon de la Cumpanha Giral de la Agricultura de las Benies de l Alto Douro por Marqués de Palumbar.

De todas las freguesies que custituen atualmente l cunceilho de Sabrosa, solo Parada de Pinhon, San Lhourenço de Ribapinhon i Torre de l Pinhon nun fázen parte de la Region Demarcada de l Douro.

A 14 de Dezembre de 2001, la UNESCO antegrou l Alto Douro Binhateiro na lhista de lhocales cunsidrados patrimonho mundial na catadorie de “Sítios Mistos”, anglobando árias de l nuosso munecípio.