ан

Монголоор

Үгийн дуудлага

[aŋ]

Үндэсний бичиг

ᠡ‍ᠠ‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

(анг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Юмны хагарч үүссэн гав цав

II нэр.

1. Хүнсний хувийн хэрэгцээнд зориулан алж ашиглах зэрлэг амьтан

III.

1. ан ааль хорш. (зан ааль), ан зан хорш

IV.

1. ан сан хорш. (санд мэнд, эмх замбараагүй).

Нийлмэл үг

ан үүсэх - цав үүсэх, нүх үүсэх

газрын ан - цуурч хагарсан газрын цав

ан агнах - гөрөө хийх

ан хамгаалагч - ан амьтныг хамгаалах үүрэг бүхий хүн

ангийн хишиг - ан ав олзтой болсныг бэлгэдэж, ангийн эвэр, толгой, соёо, савар, хумс зэргийг авч хадгалдаг зан үйл

ан амьтны сүрэг - нэг зүйлийн амьтад хоорондоо хэсэг хэсгээрээ зохилдон амьдрах сүрэг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ан нэр. анд

Хоршоо үг

• ан цав - гав цав
• ан ав - ан гөрөө
• ан агнуур - ан ав, ан гөрөө
• ан амьтан - агнаж ашиглах зэрлэг амьтан
• ан араатан - араатан амьтан
• ан гөрөө - авлах ан ав
• ан гөрөөлөл - ан гөрөө
• ан гөрөөс - алж агнах зэрлэг амьтан
• ан шувуу - ан ав
• ан ааль - зан ааль
• ан зан - ая зан
• ан сан - санд мэнд, эмх замбараагүй

Товчилсон үг

ААХХ Ан Амьтныг Хамгаалах Хөдөлгөөн

АОҮ Ан Олзворын Үйлдвэр

ОАН Ой, Ан Нэгтгэл

ОАСХ Ой, Ан Судлалын Хүрээлэн

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Ан айвал хол арилах

Айл айвал ахаа бараадах

Ан гөрөөгөөр баяждаггүй

Амны тамхиар үгүйрдэггүй

Ан хийсэн хүн баяжихгүй

Мал адуулсан хүн бадарлахгүй

Ан хөөвөл тогоо дүүрнэ

Архи хөөвөл толгой дүйрнэ